Güneş gibi parlak bir şehzade
vardı; babasının iki gözüydü, gözlerinin ışığıydı.
Padişah, şehzadeye, güzelliği
âleme yayılmış bir kızı almak istedi.
O kız, güzellikte örnek
olarak bütün âlemde söylenirdi; ezel ressamının meydana getirdiği güzellerin
başıydı o.
Padişah bir saray hazırlattı;
saray değildi de o ay yüzlü için bir cennetti adeta.
Öyle bir saraydı ki içi,
baştanbaşa hurilerle doluydu; nice güneş vardı, nice ay; nur mu nurdu orası.
Nice amberle yoğrulmuş mum
yaktırdı; kıldan kıla apaydınlık olmuştu o gece.
Şiir seslerine, nağme
seslerine, her solukta denizin, derenin coşması, o coşkunluğun sesi de
karışmadaydı.
Yedi renkle bezenmiş
çarşısından yedi kat gök bile utanıyordu.
Böylesine bir gelin, bu çeşit
bir düğün; öyle bir topluluk ki o toplulukta bulunanların her biri ayrı güzel,
ayrı tarzda gönül çekmede.
Hurilerle dolu bir cennet,
şehzade, o düğüne ne vakit gelecek diye oturmuş, bekliyordu.
Şehzadenin neşesiyle
oturmuşlar, dostlarla şarap içmeye koyulmuşlardı.
*Şehzadeyse o gece neşesinden
o kadar şarap içmişti ki adeta kendisinden geçmişti, kendisini kaybetmişti.
Derken başı göğsüne düşerek
gelinin hayaliyle kalktı; düşe kalka yola çıktı.
Sarhoş bir halde ata bindi,
atını bir kapıya doğru sürdü.
Ama önünde ne yol
görünmedeydi, ne iz; ne yanında bir dostu vardı, ne bir arkadaşı.
Derken uzaktan yüksek bir
yapı göründü; çevresi mumlarda ışıklanmıştı.
O kendinden geçmiş sarhoş,
orasını uzaktan görüp gelinin köşkü sandı.
Oysaki orası, Mecusilerin
mezarlığıydı; oraya her yandan nice ölü getirilip koymuşlardı.
Mezarlık olan o mağarada
birkaç da mum yanmada, ateşe tapanların gönüllerini ışıtmadaydı.
Mağaraya bir taht konmuştu;
tahtın üstünde de bir bahtı kara, düşmüş yatıyordu.
Yatan, kefene sarılmış bir
kadındı; şehzade uzaktan o kadını görünce,
Şarabın verdiği sarhoşlukla,
kendisinin gelini sandı.
Sarhoşluktan başından ayağını
fark edemiyor, dama çıkan yolla kapıya giden yolu ayırt edemiyordu.
O yeni ölmüş kadının kefenini
yüzünden açtı; belinden de kefeni araladı.
Ona sarıldı; ağzını da onun
ağzına verdi.
Bir gece, ta sabaha dek
onunla kaldı; dudağı dudağında, geceyi sabahladı.
Bütün gece, yüzlerce ay
bedenli güzel, şehzade ne vakit kapıyı açıp gelecek diye bekliyordu.
O kudreti yüce şehzade
gelmeyince babasına bu hali haber verdiler.
Babası kalktı, atına bindi;
atlı bir bölükle kararsızlar gibi ovaya yürüdü.
Bütün devlet erkânı da yola
düşmüştü; derken uzaktan şehzadenin atını gördüler.
Babası, hemen atından indi; atın bulunduğu
yere yöneldi.
Yapıya girince oğlunu, taht
üstünde, o ölü kadını sımsıkı kucaklamış bir halde gördü.
Askerle onu, o halde görünce
gönlünden bir ateştir alevlendi sanki.
Şehzade birazcık kendisine
gelince padişah, askerle ona doğru gitti.
Sarhoşluktan gözünü açınca o
halvet yurdunu gördü.
Bir ölüye sımsıkı
sarıldığını, babasıyla askerlerin de başucunda durduklarını görünce,
Ne hale düşmüş olduğunu
anladı; o anda ölümünü istiyordu.
Gerçekten de pek uğursuz bir
hale gelmiş, acayip bir hale düşmüştü; utancından bütün bedenine bir titremedir
düştü.
Gönlü, gerçekten de yerin
yarılmasını, kendisinin de yerin dibine geçmesini istiyordu.
Ama ne fayda ki iş işten
geçmiş, bu kerteye (duruma) gelmişti; utanmaktan
acıklanmaktan başka yapacak bir şeyi yoktu.
Geldi mi, o anda anlarsın,
görürsün, kiminle düşüp kalkmaktasın?
Din yolunda İbrahim gibi put
kır; Azer’in putlarının yolunu kes.
Çünkü İbrahim bu işe
girişince âlemin sahibi Tanrı, onu sınadı.
Ama seni sınarlarsa, dünyanın
baş aşağı giden kişisi olur gidersin.ŞARK İSLAM KLASİKLERİ
*
Yaren,Er, din yolunda doğrulukla gidene denir.
Kadın dünyaya bağlı kalana denir.
Yani kullanılan erkek ve
kadın tabiri cinsellikle değil, dünyadaki davranış biçimine göre
yaptıklarındır.
Dünyada kadın olarak
yaşamışsan tabi’i ki ahret âleminde en güzel olduğun yaşta ve güzellikte,
nurlarla kaplanmış elbiseler içinde sediklerinle beraber olacaksın.
Eşi ile arkadaş olanın ahret
âleminde de beraber olacağı müjdesini öğrendik..
Ahret âleminde kıskançlık
yoktur.
*
Sana hazırlanan nurlar
içindeki aydınlık cennetteki köşk. Bu köşkte sana hizmet edecekler huriler, cennet uşakları gılmanlar hizmet edecekler.
Sen ölümlü dünyaya şaşırır da
taze gelin gibi sarılırsan ahret âleminde kendine geldiğinde ne hale geleceğin
hikâye edilerek anlatılmıştır.
Cennette; bakanlara
hoş görünen, içenlere zevk veren nehirler ve sular, süzme baldan ırmaklar.
(Muhammed, 47/15)
Tatlı su pınarları
(İnsan, 76/18)
Sarhoş etmeyen,
içenlere zevk veren ve ben beyaz bir kaynaktan çıkan içkiler
(Saffat, 37/45-56-47)
Çeşitli meyveler,
hurmalar, nar ağaçları
(Rahman, 55/60)
Bağlar
(Nebe. 78/32)
Sedir ağaçları ve
salkımlı muz ağaçları
(Vakı’a, 56/28-29)
İnce ve kalın
ipekliler
(Kehf, 18/31)
Altın süsler
(Kehf, 18/21)
Güzel meskenler,
hiçbir yorgunluk ve zahmet vermeyen
(Hicr, 15/47)
Boş ve yalan söz
işitilmeyen sonsuz nimet ve güzellikler
(Nebe, 78/15)
Dereceleri farklı birçok
cennetlerin bulunduğu Kur’an bildirilmektedir.
Ey yaren, çocuk gibi sevgini
dünyaya verip aldanma.
Sevginin sahibi Allah’tır.
Önce Allah’ı sev sonra da
onun sevdiklerini sonra sev.
Sonrada yarattıklarını sev.
Sevgi yolu budur.
Tersinden gitmeye kalkışırsan
şaşırırsın.
*
RAVLİ