Mevlana Şemseddin Hazretleri, ilahi tecellilerin sık-sık biribirini takip etmesinden mest olduğu, tam manasıyla istiğraka (Tanrısal düşünceye veya hayale dalmak) daldığı ve beşer (İnsan) kuvvetleri o müşahedenin (Tanrı âlemini gözüyle görme) güzelliğine tahammülden aciz kaldığı her zaman bu hali savmak maksadıyla Peygamberin:
“ Benimle konuş, ey Ayşe!
Benimle konuş “ sözü gereğince kendini bir işin cüzleriyle (parçalarıyla) meşgul ederdi.
Gizlice harç yapmak üzere ırgatların yanına gider, akşama kadar çalışır, ücret verdikleri vakit, bahaneler arar ve:
Ücretim toplansın da öyle alayım, çünkü ödemem gereken borcum vardır “ diyerek almazdı.
Sonra çıkıp bir müddet kaybolurdu.
Daima:
“ Acaba bütün bu dünya ve Meleküt âleminde, Tanrı hasları içinde benimle arkadaşlık etmeye tahammül edebilecek biri var mıdır? “ diye münacatta bulunurdu.
Bunun üzerine gayb âleminden “ Bütün kâinatta Mevlana-i Rumi Hazretlerinden başka senin şerefli arkadaşın yoktur “ diye bir ses geldi.
İşte onun Rum ülkesine (Roma ülkesi, Anadolu) hareket etmesine bu sebep oldu.
***
ARİFLERİN MENKIBELERİ Şark İslam Klasikleri 29
Ahmet Eflaki M.E. B. yay. 489
***
İŞTİĞRAKA DALMAK
Kalbi dünya uğraşılarından temizlenip Hakka bağlanmak ve bunun neticesinde vecde gelerek kendini bilmeyecek durumda dalgın ve kendinden geçmiş olmaktır.
Vakit namazlarını kılıp:
Sakin bir yerde göz kapaklarını kapatıp bakmaya devam ederken:
Tanrı acaba ne yapıyor?
On sekiz bin âlem nerededir?
Gece karıncanın bile adım atışını nasıl görüyor, adım seslerini nasıl duyuyor?
Neler yok oluyor, neler var oluyor?
Gibi soruları kendi kendine sorduğun zaman çerçevesi olmayan siyah bir tablo karşına çıkar.
O tablonun içinden helezoni bir dönüş içinde gitmeye başlarsın.
Mana âleminden manalar şekil alıp tabloda resim olarak görünür olur.
Çok güzel bunu iyice aklıma yazayım, unutmayayım daha diyemeden daha güzel bir resim gelir.
Gördüğünden daha ilginç, daha güzel âlemler resimler halinde kendini sana göstermeye tanıtmaya çalışılır.
Öyle ki bu güzellikler ve ilginçliklerden dolayı bakmaya doyamazsın, ayrılamazsın.
Bu görünenler mana yüklüdür, ne anlama geldiğini daha sonra konu başına geldiği zaman aklın anlaşılır şekilde ifade eder ve bu bilginin ışığında seçimini yapar davranırsın.
Yaren,
Aklını hayale kaptırmış, hayel âlemine dalmış ve orada kalmışlarla karıştırmamalısın.
Bunu belli bir zaman yaşar, sonra özel bilgilerle donatılmış normal ve aklı başında biri gibi davranmaya başlarsın.
Eğer sen kendi dileğinle ve isteğinle bunu yaşarsan çok yorgun düşersin.
Ama Tanrı kendisine çekip bu güzellikleri ve olanları sana bildirirse yorgun düşmezsin.
*
Bir takım kimseler benzer bir davranışla 1.,2, 3, 4, 5. inci boyuta gittim diye anlatırlar.
Bunların bahsettiği boyut his dünyasında yoğunlaşarak akıl ve hayalin şekillendirmesini yapmaktır.
Bunlar Firavunlar döneminde din adamı olarak ve diğer kavimlerde görüyoruz.
İnsan vücudu üstünde hayvan kafası veya yarısı at, yarısı insan ama insan gibi davranan mahlûkları örnek olarak anlaşılması için söylüyorum.
*
His dünyasının en son kademesine kendi aklınla, hayalinle çalışmalarınla varabilirsin
Bu varmış olduğun yer ruhlar âlemi bile değildir, mana ve hayalin şekillendiği bir kendi yapımın bir üründür.
Tanrı ilahi âlemin kapısını sana açmadıysa, temiz ve iyi niyet sahibi değilsen, perdelerin açılmadıysa hayalleri gerçek sanıp bir ömrü böyle tüketirsin.
Hazreti Mevlana, Şems Hazretleri ve bunların dostları Peygamberimizin izinden hiç ayrılmadan, işaretlerini ciddiyetle dikkate aldıklarından bizlere hayel esirliğinden kurtarıp hakikatin hayalden daha güzel olduğunu gösterdiler ve bu yolu bize açtılar.
İşte böyle yaren,
Yol kurallarını yerine getiren ve bu yoldan ayrılmayan er geç yukarıda anlattıklarımı yaşayacaklar daha da ileri giderek sonra gelenlere fayda sağlayacaklardır.
Allah, İnşallah nasip ve kolay eyler.
Âmin.
*
RAVLİ
