Arkadaşların kâtiplerinden nakledilmiştir ki:
Mevlana Şems Hazretleri ilk defa, Şam’a seyahat edip orada kaldığı zaman Mevlana Hazretleri birkaç defa acayip mektuplar gönderip iştiyakını (Özlemini) arz ve tam bir lütufla onu dönmeye davet etti.
O manzum mektuplar şunlardır:
İkinci mektubun sureti şudur:
“ E dünyanın zarifi!
Selam senin üzerine olsun.
Benim hastalığım ve sağlığım senin elindedir “
“ Kulun derdinin dermanı nedir?
Söyle, bu eğer alırsam,
Senin dudaklarından aldığım öpücüktür”
Eğer vücudunla senin hizmetine ulaşamazsam,
Ruhum ve kalbim senin yanındadır “
Mademki sözsüz hitap ulaşmıyor,
O halde dünya niçin lebbeykle (Buyurla) doldu”
“ Nahs (Bahtsızlık), sana beni sa’da (süren, sürücü) değişir der,
Sa’d (Uğur) sana,
Ey iki saadet der.
( Bahtsızlığa doğru da giden sürücü yolu değişirse uğurluluğa doğru giden sürücü olur ve iki mutluluk elde edilir.
Birincisi sürücü mutluluğa kavuşur.
İkincisi kavuştuğu kişi mutlu olur)
“ Senden feryatla (yine) senin önüne gelirim.
Ah, senden sana karşı yardım isterim.”
***
ARİFLERİN MENKIBELERİ, Şark İslam Klasikleri 29,
Ahmet Eflaki, M.E B. YAYINLARI 489
***
Neler öğrendik:
1. Ayrılığın hastalık oluşturacağını öğrendik.
2. Ayrılık hastalığını bir öpücüğün iyileştirdiğini öğrendik.
3. Davet edenin hizmet etmeye hazır olması gerektiğini öğrendik.
4. Tanrı’nın buyur mesajının bütün dünyayı davet etmek için doldurduğunu öğrendik.
5. Davetin Tanrı hitabı olduğunu öğrendik.
6. Uğursuzluğa doğru gitmeyip, saadete doğru yönelip gitmemizin gerektiğini öğrendik.
İşte böyle yaren,
Mevlana Hazretlerinin kendini acındırarak Şems Hazretlerini Konya’ya gelmesini sağlamaya çalıştığını öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
