Şeyh Selahaddin hazretleri çok defa taharetlenmek için ayakyoluna (Tuvalete) giderdi.
Müritlerin uluları onun orada konuştuğunu ve küfür ettiğini duyarlar, ne söylediğini ve kiminle konuştuğunu dinlemek için kulak verirlerdi.
Şeyh Selahaddin:
“ Ey Tanrım!
Beni burada da bırakmıyorsun ki, dinleneyim.
Senin huzurundan, çok utanıyorum.
Hâlbuki ben öyle kimseler biliyorum ki, seni müşahede (Tanrı’yı görmek) etmeğe layık olmak için aşkınla yanıp tutuşuyor.
Halvetlerde (Yalnız tenha bir yerde) gece gündüz riyazet (Nefsini terbiye etmek için oruç ve açlık çekmek) ve münacatta (Dua edip yalvarmak) bulunuyor ve geceleri uyumuyorlar da sen onlara iltifat etmiyor, onların işlerini yapmıyor, yarım saat onlarla meşgul olmuyorsun.
Böyle bir yerde beni yalnız bırakmıyor ve temiz nurlarınla süslüyorsun “ der ve bir feryat koparıp bir müddet kendinden geçerdi.
Sonra onu kaldırıp yerine götürürlerdi.
***
ARİFLERİN MENKIBELERİ, Şark İslam Klasikleri 29,
Ahmet Eflaki, M.E B. YAYINLARI 489
***
Neler öğrendik:
1. Tanrı’nın her yerde nurlarıyla sevdiği kulu yer mekân ve zaman ayırt etmeden kuşattığını ve gösterdiğini öğrendik.
2. Şeyhin tuvalete toplanan cinleri görünce küfredip uzaklaştırmağa çalıştığını öğrendik.
3. Cinlerin insandan çıkan maddelerin kokusundan beslendiklerini öğrendik.
4. Cinlerin fenalarının tuvaletlerde, iyilerin ise hamamda toplandıklarını öğrendik.
5. Cinlerle dostluk kurmadığını öğrendik.
6. Tanrı erlerinin Tanrı ile naz-niyaz makamında konuştuklarını öğrendik.
7. Tanrının Şeyhin vücudunu tuvalette bırakıp ruhunu kendi huzuruna çektiğini öğrendik.
İşte böyle yaren,
Tanrı gönlü temiz kulunu bir an yalnız bırakmaz.
Eğer sen Tanrı ile görüşmek veya ilahi âlemi seyretmek istersen çok zor ve yorucu olur, gördükten sonra da uzun bir süre yorgunluğun devam eder.
Eğer Tanrı isterse kendisini veya âlemini görmene izin verirse yorgunluk olmaz, dinçlik kazanırsın.
Tanrı’nın beğendiklerini kendimize örnek alırsak inşallah bize de nasip ve kolay olur.
*
RAVLİ
