Şeyh Selahaddin bir gün buyurdu ki:
Biliniz ve haberdar olunuz ki, Tanrı velisi merhamet (Şevkat gösteren, acıma, esirgeme) madenidir.
Bütün halk, onun vücudundan zevk alır, rahat bulur ve rahmet kazanır ve onun nuru ile dirilir.
Onun nuru azalmaz.
Kimde bu sıfat yoksa o Tanrı’nın velisi değildir.
Gönül sahibinin seması huzurdur;
Çünkü Tanrı onunla beraberdir.
Tanrı’nın sözünü dinleyen kimseye:
“ O söz helal veya haramdır” nasıl söylenebilir.
Tanrı velisinin vasfı şudur:
Tanrı velisi” Biz senin göğsünü yarmadık mı? “
(İnşirah Suresi 1)
Ayetinde buyrulduğu gibi göğsünü yardıklarında göğsüne bakar orada nurdan bir deniz görür, o denizde aşk oyunları oynar “ dedi ve sonra:
“ Acaba bu vilayette (velilikte) bizim sözümüzü anlayan kimse var mıdır? “ buyurdu.
Mevlana Hazretleri:
“ Evet, sizi gönlü kırıklar ve dervişler anlar “ dedi.
Çünkü Selahaddin’in söylediği sırların hepsi “Hal” in sırrının sırrı idi.” Kal” sahiplerinin bu sözlerden nasibi yoktur.
Tanrı daha iyi bilir.
***
ARİFLERİN MENKIBELERİ, Şark İslam Klasikleri 29,
Ahmet Eflaki, M.E B. YAYINLARI 489
***
Neler öğrendik:
1. Velilerin halka çok faydası olduğunu öğrendik.
2. Tanrı’nın veli ile beraber olduğunu öğrendik.
3. Sadece sözlerle olan “kal” makamında olanların nurlu sözleri anlayamamağını öğrendik.
4. “ Hal” makamında olanların yani kalbi kırıkların ve dervişlerin sözden geçip manasını yaşadıklarını ve anlayabildiklerini öğrendik.
İşte böyle yaren,
“ Biz senin göğsünü açıp genişletmedik mi?”Ayetinin sırrını anlamak için yalnız ayeti öğrenip söylemekle anlaşılamayacağını,
Yalnız Rabbine yönelenlerin Peygamberimizde olduğu gibi Tanrı haberciliğine kendini hazır hale gelmek için Allah’a çok şükredenlerin nasiplendiğini,
Zorluklar sonra kolaylığın geleceğini bilerek bu yolda uğraşı veren gönlü kırık ve derviş olanların ulaşabileceğini öğrendik, anladık.
Yüce Rabbinin rızasını isteyen kişilerin bu nimete kavuşacaklarını öğrendik, anladık.
Tanrı sözü göğsüne gelir ve söylenir.
Aynı kulağına gelen bir söz gibi duyar ve anlarsın.
Eğer bu söz sağdan, soldan, arkadan, yukarıdan, aşağıdan, karşıdan gelmiş gibi o sözü söyleyeni ararsan o söz İblistendir, değeri yoktur.
Söz göğsüne gelirde nerden diye aramaya gerek duymazsan Tanrı’dandır, kıymetini bil, gereğini yap.
Tanrı’nın âdeti kendi seninle konuşmaz sözcü melekle veya eşyayı konuşturarak sözünü iletir.
Ama “ Hal durumunda olanda Tanrı o kişinin göğsünü kendisi yerleşecek kadar genişletmiş ve nuruyla temizlemiştir (Evi haline getirmiş) ve o kişinin dilini kullanarak konuşur.
İlham ile Tanrı sözünü karıştırma.
İlham aklına gelir.
*
RAVLİ
*
KAL İLMİ:
Dinin esaslarını öğrenmek ve uygulamaktır.
KAL DİLİ:
Kuranı Kerim ayetlerine göre konuşulan bir dildir.
Kal ilmi, ancak ustasına, kıymetini bilene bildirilir.
Örnek: Birisi sorar cevap verende o konuda ilgili ayeti ona söyleyerek cevap verir.
Açılım yoktur.
Soru sahibi o ayete göre anlar, durumu değerlendirir, ne yapacağına karar verir.
Cevap gerekiyorsa başka bir ayetle cevaplar.
(Kal) ilmini bağışlamak bu konuda sahip olduğu ilahi sırları o kişinin gözüne bakarak gözden göze nur aktarımı ile verilmiş olduğu manasınadır.
Çalışarak da elde edilir.
*
HAL İLMİ:
Özü sözü bir olarak kalbe dolan mana, cezbe (kendinden geçiş), baygınlık, coşkunluk gibi manevi geçişe denir.
Kulun kastı olmadan meydana gelir.
Allah vergisidir.
Hal sahibinin halinde değişiklik yapar ve onu renkten renge sokar.
HAL DİLİ:
Kişi gönlünden geçirdiklerini kalbinden söyler, bu dili bilen bu sözü kalbinden duyar, anlar ve yine gönlünden geçirerek kalbinden cevaplar.
(kalp gözü, kalp kulağı, gönül gözü, gönül kulağı, can gözü, can kulağı) arasındaki işletişimdir.
Mesafenin önemi yoktur.
Söz yoktur, vücut dili yoktur.
Ağız oynamaz, kulak duymaz.
Gönülden gönüle konuşmadır.
Tanrı, Peygamberimizin gönlüne vahi olarak sözlerini koymasının diline hal dili diyoruz.
(Can gözü, can kulağı ile iletişim)
*
RAVLİ
