Bir gün kovulan şeytan, Hüsameddin Çelebi Hazretlerine gözüküp Mevlana’nın gece namazlarından, ibadetlerinden fazlaca şikâyet ederek:
“ Mevlana, ne zaman tam bir niyazla namaz kılmaya kalksa, aydın dünya bana karanlık olur, belim kırılır.
Onda gördüğüm hali, binlerce insanda görmemiştim ve onun eteğini tutan (Bağlı olan) ve sevgisini kalbinde taşıyan cemaate ne mutlu.
Sözün kısası:
“ Ümmetlerin hayırlısı siz olunuz “
(Al-i İmran 107)
Ayetinde kast olunan işte bu kavimdir.
Mevlana’nın heybetinden müritleri etrafında dolaşmaya, onlara saldırmaya mecalim (Gücüm) kalmıyor.
Ben, Âdem’in böyle mutlu çocukları olacağını bilseydim, onu inkâr etmez, bu işi hiç yapmaz ve onun fenalığı için hiç çalışmazdım.
Onun gönlümün son derecede merhametli olan çocuklarından umarım ki, ben aciz ve biçare için, onun dergâhından özür dileyip beni serbest bırakırlar “ dedi.
Çelebi Hazretleri, bu hikâyeyi Mevlana’ya anlatınca, Mevlana gülümseyerek:
“ Ümitsizlik olmaması umulur, hâşâ (asla):
Niçin ümitsiz olsun” dedi.
ŞİİR:
“ Ey kerim olan padişah!
“ Ey kerim olan padişah!
Eğer sen iyiden başkayı kabul edersen,
Kötü nerede ağlayıp sızlasın. “
“ Bana asi olan, senin kudretin altındadır.
Sen mağfiret sahibi ve merhametlisin “
(İbrahim suresi 36)
***
ARİFLERİN MENKIBELERİ Şark İslam Klasikleri 29
Ahmet Eflaki, M.E B. YAYINLARI 489
***
Neler öğrendik:
1. Mevlana’ya bağlı olan ve sevgisini kalbinde taşıyanların mutlu olduklarını öğrendik.
2. Mevlevilerin Mevlana Hazretlerinin koruması altında olduklarından şeytanın saldıramadığını öğrendik.
3. Şeytanın bile Tanrı’dan ümidini kesmediğini öğrendik.
İşte böyle yaren,
Şeytan bile Mevlana hazretlerinin şefaatiyle (aracılığıyla) Tanrı’dan affedilmesini ümit ediyor.
Hazreti Mevlana’nın kötüleri de kabul edip iyiliğe, doğru yola, Hak yoluna kılavuzladığını öğrendik, anladık.
(Gel, gel, yine gel, ister putperest ol, ister ateşe tapan ol, bin kere tövbeni bozmuşsan yine gel, bizim dergâhımız ümitsizlik dergâhı değildir, her ne olursan yine gel.)
Bu davet başka bir Mevlana’nın olup ancak bütün Mevlana olanların (Efendi, sahip olan, kontrol edebilen, kötü gidişatı iyiliğe değiştirebilenlerin) sözüdür.
Allahtan ümidimsimizi kesemememiz gerektiğini öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
