Bir gün büyük Kira Hatun (Mevlana’nın eşi) Mevlana Hazretlerine Sultan Veled’i şikâyet ederek:
Bütün evin hizmetkârlarına kızıyor, onları incitiyor.
Biz onun hiddet ve şiddetinden büyük bir zahmet içindeyiz “ dedi.
Mevlana:
“ Ona sert bir söz söylenemez,
Çünkü Tanrı Hazretleri ona kızmaz ve onu seviyor.
O hür ve serbest bir adamdır.
Ben yüzüne karşı ona kaba bir şey söyleyemem “ buyurdu.
***
ARİFLERİN MENKIBELERİ Şark İslam Klasikleri 29
Ahmet Eflaki, M.E B. YAYINLARI 489
***
Neler öğrendik:
1. Tanrı’nın Sultan Veled Hazretlerini sevdiğini öğrendik.
2. Tanrı’nın sevdiği kuluna sert söz söylenmeyeceğini öğrendik.
3. Tanrı’nın sevdiği kulunu kızdırmamaya çalışmamız gerektiğini öğrendik.
4. Tanrı’nın sevdiği kulunun davranışlarından şikâyetçi olmamamız gerektiğini öğrendik.
İşte böyle yaren,
Tanrı eri bir şey söylediği zaman çoğu kez açıklama yapmaz.
Neden ini, niçin ini anlatmaya zaman ayırmaz.
Emredileni emreder, kendisi işin içinde yoktur.
Senin ne tavır alacağını, ne tepki vereceğini, kendisinin bu işte kar veya zarara uğrama olasılığını hesap etmez dikkate almaz.
Doğruyu olduğu gibi söyler.
Kendi ihtiyacı için emrettiği zaman da kısa kesin net ve sınırlarını belirleyerek emreder.
Mesela:
Su getir dediği zaman sen daha iyi olur diye gazoz götürürsen olmaz.
Pazardan domates al dediği zaman, sen daha lazım ve önemli diye birçok şey alır da parayı bitirip domates almazsan kızar.
Hizmet eden tam anlamalı ve ne az ne de çok yapmalıdır.
Hizmet eden ile hizmet alan arasında düşünce birlikteliği olmalıdır.
*
RAVLİ
