Mevlana: “ Davul ve zurnayı,
kulakları ağır işitenler için bir tembih olsun ve gafiller de gaflet uykusundan
uyanıp bayram gününe her şeyle hazırlansınlar diye çalıyorlar.
Bu manayı kıyamet’in
Sur’undan ve Arasat (mahşer yeri) gününün davulundan aldılar, çünkü kıyamet
günü bazılarına bayram, bazılarına da tehdittir.
Nihayet insanlar bu sur ve
nakurun (boru) sesinden ibret alsınlar, cesetlerin haşrinden (ölülerin dirilip
meydanda toplanması) ve ahiretin halinden anlasınlar.
ŞİİR:
“ Zurnanın iniltilerini ve
davulun gürültüleri ahirette umum için çalınan nakura (Boru) biraz benzer.”
Buyurdu.
Hepsi aferinler deyip baş
koydular.
***
ARİFLERİN MENKIBELERİ, Şark
İslam Klasikleri 29, Ahmet Eflaki, M.E B. YAYINLARI 489
***
Neler öğrendik:
Bir şey duyduğumuzda ahiretle
ilişki kurmamız gerektiğini öğrendik.
Uyanık olup uyarı olduğu
vakit ileride başımıza gelecekleri bildiğimizi tekrar gündeme alıp ne yapıp
yapmadığımızı gözden geçirmemiz gerektiğini öğrendik.
Ahirete hazırlık yapmışların
sevindiği ve dikkatsiz yaşayıp hazırlık yapmayanların ahirette hüsrana
uğrayacağını öğrendik.
İşte böyle yaren,
Vakit nakittir.
Yani yaşadığın an peşindir ve
bir daha asla geri gelmeyen zamandır.
Geriye ancak düşüncelerinle gidersin
ama yaşamında zaman olarak asla geri gidip tekrar bu ana dönemezsin.
Keşke kelimesini, şimdiki
aklım olsaydı gibi pişmanlık gösteren laflar etmemen için ve gelecekte kötü
duruma düşmemen için şimdiden dikkatli bir şekilde gelecek için yapman gerekenleri
şimdi yapmalısın.
Ertelenmiş işler daima
unutulur.
Acele karar vererek yanlış
yapmamak için kendine zaman tanıman doğru bir harekettir.
Ancak bilinen ve görev olarak
verilmiş bir iş asla ertelenemez.
Ve de sonuçta hesap sorulur.
Ölümü gördüysek kendimizin de
öleceğini ve ahiret hayatının başlayacağı gerçeğinden kaçamayacağımızı, yok
sayamayacağımızı anlamamız ve ölümü şimdiden sevmemiz gerektiğini
anlamalıyız.
Her ezan sesi duydukça
ibadeti nasıl hatırlıyorsan, davul ve zurna sesinde ahireti, mahşer gününü
hatırlamamız gerektiğini anladık öğrendik.
Kendini duyarsızlaştırdıysan
acı sonu sana yaşarken bu sözü hatırlarsın.
*
RAVLİ