15 Aralık 2012 Cumartesi

RABİA VE ALLAH DERDİ

Tanrı rahmet etsin Rabia’ ya ait bir hikâye 91

Rabia gibi makam sahibi bir kadın, tam bir hafta yemek yememişti.
O bir hafta içinde elden, ayaktan düşmedi.

İşi gücü daima namazdı, oruçtu.
Fakat açlık, onu ayaktan alınca azasına kuvvetli bir zayıflık, bir titreme düştü.

Oralarda namuslu bir kadıncağız vardı.
Rabia’nın halini anlayıp bir kâse yemek getirdi.

Rabia, bir yandan bir ışık bulmak derdine düştü.
Geri dönünce bir de baktı ki bir kedi gelmiş, kâseyi devirmiş.

Testiyi alıp suyla iftar etmek için geri döndü.
Testiyi alıp gelirken testi elinden düştü kırıldı.

Bu seferde susuz kaldı.
O ciğeri yanık hatun, ta ciğerinden bir ah çekti.

Görsen âlem tutuştu derdin.
Yüzlerce acizle dedi ki:

Yarabbi, bu çaresiz miskinden ne istersin ki?
Beni böyle perişan eden sensin.

Ne kadara kadar beni kanlara bulayacaksın?
Tanrıdan hitap geldi:

Dilersen şimdicik Ay’dan balığa dek âlemi sana bağışlayayım.
Fakat bunca yıllık derdi de, karşılık olarak gönlünden alırım.

Bir düşün artık.
*Çünkü benim yüzlerce yıllık derdimle hilebaz dünya, bir gönülde beraber yerleşemez.

*Sana daima bizim derdimiz gerekse daima olarak dünyayı terk etmelisiniz.
*Buna nail olursan ondan nasibin yoktur.

Çünkü Tanrı derdi bedava değildir.

                                        ***
İLAHİNAME. FERİDÜDDİN-İ ATTAR M.E.B. YAY. 392

                                           *
Yaren, Allah’la beraber olmak istiyorsan çok uğraşarak inceliklerini bilmelisin, susuzun su araması, açın yiyecek araması gibi kendine dert etmen gerekir.

Dert etmesen, sadece merakından öğrenmek istiyorsun demektir.  Merakın bittiği zaman arayışın biter, bu yoldan ayrılırsın.

Öğrenmek sadece bu dünyada değil, vücudumuzu toprağa verdikten sonra da devam edecek.

Bu yol yaratana kadar gider fakat bitmez. Sonra yol yaratanla beraberdir.

                                             *
Ben hem Allah’ı severim, hem dünyayı severim diyorsan sev. Bu sevginin adı kendini sevmektir.

Yani rahat yaşayayım.
Allah’ım seni seviyorum başıma kaza bela verme anlamınadır.

Bu dünyaya çalışmak için gönderildik.
Çalışmak hizmet amaçlı olursa hem dünyalık hem de ahretlik olur.

Allah’ta yok olmak kolay değildir.
Sadece öğrenmekle elde edemezsin.  

Yani, ben Allah’la dostum, hiç sıkıntı bana gelmez diye bir beklenti içinde olmamalısın.
Veyahut Allah adamı bak başına gelenler diye kınamaya asla girişme.

                                             *
RAVLİ

Popüler Yayınlar