Şibli, fazla coşunca onu
zorla tutup bağladılar.
O sırada yanına bir bölük
halk gidip seyretmek üzere yolda durdular.
Güzel sözler söyleyen Şibli,
onlara, sırrınızı açın.
Ne kavimsiniz siz, söyleyin
bakalım dedi.
Hepsi de biz dostlarız.
Senin dostluğundan başka bir
şey bilmeyiz dediler.
Şibli, dostlarından bu sözü
duyunca derhal onlara yağmur gibi taş, toprak parçaları atmaya başladı.
Dostları taş attığını görünce isabet eder diye korkup yanından kaçtılar.
Şibli, o sırada söze geldi de dedi ki:
Ey hepsi de yalancı ve yol
azıtmış olanlar!
Bana dostluktan dem vurdunuz
ama a aşağılık kişiler, siz eteği temiz adamlar değilsiniz.
*Dostun yarasından kim kaçar
ki?
Ondan gelen yara değildir,
aynen merhemdir, merhamettir.
İblis, sevgiliden gelen
yarayı gördü de kaçmadı.
Yaralandı ama ondan gelen
yara yüzlerce merhemle karıştı, birleşti.
Ondan gelen her yarayı canla
başla kabul et.
O, canı bile yaralasa hoştur,
iyi yaralar.
Bir zerrecik aşk kendini
gösterse ondan gelen yarayı yüzlerce can verir de satın alırsın.
Ondan gelen yara, bedavadır
sanırsın galiba.
Binlerce yıllık ibadet, o tek
bir yaranın değeridir.
İblis, binlerce yıl ibadette
bulundu ama bütün ibadeti, bir anlık lanetin değeri oldu gitti.
Sen bize yaramazsın dediler
mi tam efendiliğe yaradın işte!
Azizim, İblis’in hikâyesini
duy.
Bir zamancık şeytanlığı bırak
da şunu dinle.
Bir an için olsun sende bu
erlik olsaydı her an bütün bir âlem, senin yüzünden dirilirdi.
Sürülmüştür, bu yolun nefret
edilenidir ama daima da padişah huzurundadır.
Gece gündüz ona lanet edip
duruyorsun?
Bari ondan Müslümanlığı
öğren.
***
İLAHİNAME. FERİDÜDDİN-İ ATTAR M.E. B. YAY.
392
*
Dostum demekle dost olunmaz.
Dostluk bir olay içindeki
davranışlardan sonra doğrulanır.
Dostluk sınanmadan belli
olmaz.
Kaçan, kıvıran, bahanelere sığınan dostum
derse yalancıdır, aşağılık kişidir. Kirlere bulanmıştır.
Dost, lazım olduğunda
kaçıyorsa senden istifade için bu sözü kullanarak yaklaşmış demektir.
*
Allah’tan başına geleni hoşça
karşıla. Neden ben diyerek savaşa tutuşma.
Yıllarca ibadet edersin ama
sonunda bir hatan yüzünden kovulursun.
Yıllarca yanlış yaparsın da
tövbe edip Allah’tan af ve mağfiret dileyerek kurtulanlardan olursun.
Yaren, iyi-kötü yaptığın ne
olursa olsun Allah’tan bağını koparma. Ümidini asla kesme.
Huzurda olmaya çalış.
*
RAVLİ