Coşkun bir meczup niyaza
(yalvarışa)koyuldu.
Çıplaktı, Tanrıdan giyecek
bir çul istiyordu.
Diyordu ki:
Yarabbi, üstümde bir gömlek
bile yok. Senin sabrın var ama ben sabırlı değilim.
Tanrıdan o kendinden geçmiş
meczuba bir ses geldi:
Sana bir gömlek veririm ama o
da kefen olur.
Bunalmış meczup dilini açıp
dedi ki:
Ben bilirim seni ey kullarını
besleyip yetiştiren! Bilirim seni.
Acze (beceriksizliğe) düşen
kişi ölmedikçe ona bir çul bile vermezsin sen.
Adam müflis (iflas etmiş) ve
çırılçıplak bir halde ölüp gebermeli ki mezarda ona bir çul veresin.
Gönül!
Bu yolda şehit olursan bir
anda Tanrı dirisi kesilirsin.Tepeden tırnağa kadar kanlara bulandıysan topraklar içinde kendi kanına gark ol.
*Sütü gelen kadın, hayız
olmaz, adetten kesilir artık.
*Gizlice onun kanını süt
haline getirirler.
Sen de kan içersin, fakat süt
sanırsın.
Beslenmeye başlaman, kan
emmekledir, sonunda toprağa gömülmek.
Toprakla kan arasında bulunan
kişi, neden baş çeker, ululanmaya kalkar?
Zaten baş aşağıdır o.
A adam olmayan!
Bir bilseydin nasılsın?
Birbirine karışmış bir avuç
toprakla kandan ibaretsin sen.
Toprak oluncaya kadara kan
yutar, nihayet toprak kesilsin de o zaman kandan, topraktan arınır,
temizlenirsin.
Senin işin, ağlayıp yanmaktan
başka bir şey olmazsa bir gün gelir, elbette sevgilinin saçları, üstüne gölge
salar.
***
İLAHİNAME. FERİDÜDDİN-İ ATTAR
M.E. B. YAY. 392
*
Meczup: Allah sevgisinden dolayı, Allah’ın o kulu kendisine çekmesi ile ruhun hayret ve sevinci ile kendinden geçerek sanki vücuttan ayrı bulunuyormuş gibi heyecana gelme hali.
*
Bu hikâyeden anlamamız
gereken: Allah’a doğruluk ve özveri ile bağlanmış olsan bile, kendi yapacağın, becerebileceğin işi Allah’tan vermesini ve yapmasını beklememek ancak şaşkın olduğunu gösterir.
Allah yaşamını sağlaman,
ihtiyaçlarını karşılaman için, akıl ve vücudunda organları peşinen verdi.
Daha ne bekliyor veya
istiyorsun.
Bu imkânları vermedi ise sana
bakacak kişileri verdi.
Allah isteyin vereyim sözü
var.
Doğrudur ve verir.
Ancak o makama uygun olan
şeyler iste.
Kan haramdır ancak kan süte
dönüştüğü zaman helal olur.
Bunun olması için anne olmak
gerekir.
Belirli bir bilgi ve bilince
sahip olanlar, Allah’tan bir şey istemezler. Çünkü Allah’ın gönlünden geçenleri
bildiğini bilirler ve sabrederek beklerler.
Sadece Allah’tan ayrı kaldıkları
zaman için ağlarlar.
Boşa geçirdikleri zaman için
ah!
Ederler.
*
RAVLİ