Mevlana Hazretlerine mürit
olduğum zaman, Mevlana ihtiyaç sahiplerine, miskinlere yardım etmesi için, her
gün Pervane hazretlerine ve başkalarına en aşağı on ile on iki tezkere (pusula)
gönderirdi ve hepsinin işi olurdu.
Hiç birinin ki de
reddedilmezdi.
Benim içimden de:
“ Acaba kıyamet gününde de Mevlana bu yardımda
bulunacak mı?” diye geçti.
Mevlana:
“ Allah, Allah! Neden olmasın, ümmetin
Salihlerinin orada rahmetleri, şefaatleri ve cömertlikleri olacaktır” buyurdu.
(Salih: yararlı, elverişli,
iyi, uygun, yakışır, yetkili, hakkı olan, dinin emrettiği şeylere uygun
harekette bulunan)
Nitekim demiştir.
Şiir:
Ümmetimin Salihleri kıyamet
gününde benim şefaatime muhtaç değildirler.
Belki onlar da benim gibi
başkalarına şefaat ederler.
Onların sözleri orada çok
geçer.
Kınında iken kesen kılıcın,
kınından çıkarıldığı vakit neler yapacağını tasavvur (zihninde şekillendir) et.
Bu müjde üzerine dostlar şenlik
yaparak şükürler ettiler.
***
ARİFLERİN MENKIBELERİ, Şark
İslam Klasikleri 29, Ahmet Eflaki, M.E B. YAYINLARI 489
***
Neler öğrendik:
1.
Mevlana hazretlerinin
yardım etme yapısında olduğunu öğrendik.
2.
Yardım ederken
hem kendi imkânını hem de itibarını kullandığını öğrendik.
3.
Çevresini yardım
etmeye teşvik ederek yönlendirdiğini öğrendik.
4.
Hazretin gönülden
bağlı olanlara kıyamete kadar yardım edeceğini öğrendik.
5.
Salih kişilerin
başkalarına da ahirette yardım edeceğini öğrendik.
6.
Hazretin bedene
bağlılıktan kurtulduğu zaman daha fazla yardım edeceğini öğrendik.
İşte böyle yaren,
Hazreti Mevlana Tanrı’nın
bize rahmet (acıyan, esirgeyen, koruyan, merhamet eden) olarak gönderdiği
büyüğümüzdür.
Etkisi ve yetkisi bildiğimiz
kadarıyla kıyamete kadar.
Ancak kıyamette de
peygamberimizin sancağına doğru bizleri götüreceğinden endişemiz yoktur.
İnşallah ait olduğumuz bu
güzel topluluktan ayrılmadan Tanrının yargısına kavuşuruz.
*
RAVLİ