Bir adam, gamlı Mecnun’a
surdu:
A yok, yoksul kişi!
Leyla hakkında ne diyorsun?
Mecnun baş aşağı yerlere
yıkıldı.
O adama bir daha Leyla de
dedi.
Sen benden ne diye bir şeyler
sorup duruyorsun?
Sen Leyla diyorsun ya o bana
kâfi.
Nice mana incileri delinse
yine Leyla’nın adının anılmasına benzemez.
*Leyla’nın adını andın, özelliğini söyledin mi?
Cihan içinde cihanlarca sır
söyledin demektir.
Her an Leyla dememe imkân varken,
başka bir adı, bir an bile anarsam küfürdür bu.Biri, Mecnuna Leyla adını andı mı Mecnunun aklı başına gelirdi.
Leyla’dan başkasının adını söylerse delileşir feryat ederdi.
Kendinin yokluğunu anarsan
onu hatırlaman gerek.
Fakat varlığın, senin önüne
bir set oldukça onu ansan, hatırlasan bile bu, kendini anmak, kendini
hatırlamaktır.
***
İLAHİNAME. FERİDÜDDİN-İ ATTAR
M.E. B. YAY. 392
*
Sevdiğinle senin aranda ben
ve ben merkezli duyuş, düşünüş, davranış varsa; sevgi sözcüklerin inandırıcı
olmaz.
Çıkarı veya eğlence olarak
kullanacağı anlamına gelir.
Diğer bir deyişle sevdiğinin
kendisini değil, sana zevk verecek veya imkân sunacak olanakları sevdiğin
anlamına gelir.
Sonuç olarak kendini
sevdiğini gizli olarak ifade edersin.
Sevgini kendi dışına
çıkaramadığın halde ikinci bir ismi seviyorum dersen kendi kendine yalan
söylüyorsun demektir.
Başkalarının sevgi yalanına
inanmasına istiyorsan, bil ki kimse inanmaz.
Başka birini seviyorum
diyorsan bu bir iddiadır.
İspat etmedikçe yalancılardan
olursun.
Benliğini yok edemiyorsan ey
Yaren, benliğinin tamamını sevdiğine ver.
O nasıl istiyorsa öyle
davran.
*
RAVLİ