Kullarıma söyle, de ki, ey bir avuç topraktan ibaret kullarım.
Cehennemim, cennetim
olmasaydı bana kulluk etmeniz yerinde olmaz mıydı?
Nurum ateşim olmasaydı,
benimle hiç işiniz olmaz mıydı ki?
Benim öyle büyük bir hakkım
var ki bana ne bir şey umarak (beklenti içinde) tapmalı ne de korkarak!
Fakat ummak ve korkmak
olmasaydı nerden benimle işiniz olacaktı?
Hâlbuki mademki ben
Tanrı’yım;
Bana daima canla, gönülle
kulluk etmeniz lazım!
Kuluma söyle;
Başkasından el çeksin de bana
hakkıyla ibadette bulunsun!
De ki:
Bizden başka her şeyi at
yere;Attıktan sonra da kır, geçir!
Hepsini kırdın, birbirine
geçirdin mi yak yandır;
Günün birinde de külünü bir
yere topla.
Bütün külleri saç dağıt!
Gayret eliyle namı nişanı
kalmasın.
Böyle yaptın mı dilediğin şey
artık o külden meydana çıkar.
Yok;
Böyle olmaz da herhangi bir
şey, seni cennetle, huriyle oyalarsa iyice bil ki o, seni kendisinden
uzaklaştırmıştır.
***
MANTIK AL- TAYR 2
Feridüddin-i ATTAR İslam klasikleri. M. E. B. 2172 Çeviren Abdulbaki GÖLPINARLI
( Bu kitabı temin edip evinde bulundurmanı önemle öneririm)
***
Yaren,
İsteyin vereyim diyen Tanrı önce
kendisinin istenmesini istiyor, bekliyor.
Sen Tanrı’yı istersen
gönlünde oluşmuş dileklerin en hayırlısı olarak verileceğini açıkça belirtiyor.
Sabırla Tanrı’nın kendisini
istemelisin.
Az değerli şeylere fazla önem
vermemelisin.
Tanrı’nın sana verdiklerini
yeterli görmeyip hala istek peşinde isen Tanrı istediklerini verir ama seni
kendinden uzaklaştırır.
Pis bir dilenci gibi olursun.
RAVLİ KULLUK yaz Google den oku.
*
RAVLİ
