“ Mevlana’ya niye Tanrı diyorsun?” diye baş kakıncında bulundular.
Alâeddin “ Tanrı sözünden
daha yüksek ve ondan daha yüce bir ad bulamadım ki söyleyeyim.
Eğer başka bir şey olsaydı
onu da söylerdim.” Dedi.
Şiir:
“ Eğer ona beşer desem, aşktan
utanırım.
O Tanrı’dır demek için de
Tanrı’dan korkuyorum.”
Hakikat ehlinin tarikatında
(yolunda) halis bir kul kendi şeyhi hakkında ne söylerse caiz (uygun) görülür.
Bundan da kınanmaz.
***
ARİFLERİN MENKIBELERİ, Şark
İslam Klasikleri 29, Ahmet Eflaki, M.E B. YAYINLARI 489
***
Neler öğrendik:
1.
Kalbimizi öyle
bağlamalıyız ve öyle inanmalıyız ki bize yol gösteren, aydınlatan önderimizi gönlümüzde
ve dilimizde yücelere uygun görmeliyiz.
*
RAVLİ