İçteki beş duyuyu kullanamaya başlarsan görünen âlemden görünmeyen âleme
doğru yol alırsın. (1.Hissi müşterek (Sağduyu (Doğru, akla uygun yargılar
verme yeteneği), önsezi (Hiçbir
belirti yokken bir şeyin olacağını sezme, içe doğma), duygululuk (Uyarıları almadaki incelik), duyarlık (Zayıf bir etkiye karşı,
tepki gösterebilme yeteneği), sezgi gücü (Gerçeğin deneye veya akla vurulmadan
doğrudan doğruya kavranma kuvveti) (2.Hayal (Tasarlayıp kafanda canlandırma)(Doyuralamayan
istekleri uyanık durumda düşte canlandırma) (3.Vehim (Korku, şüphe, tereddüt)(Yanlış ve yersiz düşünce,
bir konuyla ilgili kötü ihtimalleri akla getirip tasalanma, olmayacak bir şeyin
olacağını sanma) (4.Hafıza (Hissedile, bilinen,
görünen, işitilen, duyulan, okunan sözleri aklında saklama özelliği) (5.Yetki) (Bir görevi, bir işi
yasaların verdiği imkânlara göre, belli şartlarla yürütmeyi sağlayan hak,
salahiyet, mezuniyet) Değişik şekillerin kuvvetli parçaları bir araya getirilerek yeni bir şekil
meydana geldiğini görürsün.
Mısırdaki Tanrılar gibi.
Vücudu insan başı çakal olandır. Ayakları gövdesi at ve insan birleştirilen insan gibi. Hiç dünyada görmediğin mahlûklar hayalinde görürsün. Yani yaren zihninde bir takım hayal ve rüya görür ve inanır yemin ederek
gerçek gibi anlatır. Yalnızken renkli bulutun verdiği gibi şekiller görür değer verir ve
anlamlaştırılmaya çalışılır. İşte buraya kadar duygu
dünyasından his dünyasına girmiş olduğun
durumdur. * His dünyasında olanlar hayaliyle aklıyla oluşturduklarını güçlü
birleşimlerini Tanrı sanıp tapınırlar. Buna put tapınması diyoruz. Yani içteki beş duyunun oluşumlarını dış beş duyu ile görselleştirip
başkalarını da inandırma boyutuna anlam yükleyerek sunulur. His dünyasından gayb âlemine bakmaya çalıştığın zaman hayalinde gördüğün
şekiller perde arkasından olduğundan ancak sen sanılarınla yorumlama
yapabilirsin. * His dünyasının sonuna varıp da, bunlar benim hayal ve akıl oyunum, bu
oyunla Tanrıyı ben yaratmış gibi olacağım, bu hakikati olduğu gösteren bir
bakış, inanış olmadığından bu oyunun ilerisine geçmem, gerçek Tanrıyı bulmam
gerekir diye yola devam edenlerin ilahi âlemin kapısına gelebileceğini, bu
kapının açılmasını beklemeleri gerekir.
Eğer Tanrı kapıyı açıp gir kulum derse, perdeleri açarsa o zaman hayret
edeceğin yaratılmışları görebilirsin. Tanrı perdeleri temiz kişiye ve yanlış işlerde kullanmayacağına emin olduğu
kullarına açtığını biliyoruz. Mümin kişi his dünyasında bilinmeyen âlemlerle tanıştırılır,
peygamberlerle, meleklerle, mümin cinlerle, velilerle, evliyalarla tanışır
konuşur. Ancak olgunluğa tam ulaşmadığı için uyanınca veya kendine gelince
gördüklerini unutur. Uyanışında hoş bir uyanıklık olur, ibadetin daha zevkli olur, ara sıra
kalbine sözcü melek Tanrı’dan söz ve selam getirir. Bilmece şeklinde kısa rüyalar görürsün. Böylece imanın olgun duruma gelir. Namaz kılarken gözlerin kapalı iken bakmaya devam edenlerin nur bulutların
hareketlerini görür. * Bize önerilen gördüğün renklere, şekillere, cinlere önem verip yolundan
kalmamandır. Bu duygu ve his dünyanda olan gelişmelerle daha net ve anlamlı görüp
yaşayacakların var. Takılıp kalma, oyalanma, yola devam etmelisin. Kimi cinlerle oynaşıp yoldan geri kalırlar. Tanrı kapısına daha çok yol var. *** Temiz çocukların hiçbir şey görmediğini sandığımız durumlarda melekleri
görüp onlarla oynaşarak güler. Büyük ruh verilen çocuklar bu ruhu taşıyamadıkları için taşkınlıklar
yaparlar. Bu aynı zamanda zekâsının büyüklüğünü de gösterir. Ne yazık ki böyle çocuklar yaramazlık yapıyor diye baskı yaparlar Tanrı’nın
verdiği bu gücü işe yaramaz hale getiriler. * RAVLİ ırsın. (1.Hissi
müşterek (Sağduyu, önsezi, duygululuk, duyarlık, sezgi gücü) (2.Hayal
(Tasarlayıp kafanda canlandırma) (3.Vehim
(Korku, şüphe, tereddüt) (4.Hafıza
(Hissedile, bilinen, görünen, işitilen, duyulan, okunan sözleri aklında saklama
özelliği) (5.Yetki
(kullanma yetkisi) Bu yol alışta namaz kılarken
çok parlak renkli küme olarak ışıkların hareket ettiğini görürsün. Bu nur hareketleridir. Değişik şekillerin parçaları
bir araya yeni bir şekil meydana geldiğini görürsün. Mısırdaki Tanrılar gibi. Vücudu insandır başı
çakaldır. At ve insan birleştirilen
insan gibi. Hiç dünyada görmediğin
mahlûklar görürsün. Parlak kanatlı kadınlar
görürsün. Yani yaren zihninde bir takım
hayal ve rüya görür ve inanır yemin ederek gerçek gibi anlatır. Yalnızken renkli şekiller
görür değer verilir ve anlamlaştırılmaya çalışılır.
İşte buraya kadar duygu
dünyasından his dünyasına girmiş olduğun durumdur. * His dünyasında kalanlar
Tanrı’yı gördüm diye inanırlar ve buna benzer şekiller yaparak tapınırlar. Buna put diyoruz. Yani içteki beş duyunun
oluşumlarını anlamlaştırılmış oluyor. His dünyasından gayb âlemine bakmaya
başladığın zaman gördüğün şekiller perde arkasından olduğundan ancak sen
sanılarınla yorumlama yapabilirsin. * His dünyasının sonuna varıp
da, Eğer Tanrı perdeleri açarsa o
zaman hayret edeceğin yaratılmışları görebilirsin. Tanrı perdeleri temiz kişiye
ve yanlış işlerde kullanmayacağına emin olduğu kullarına açtığını biliyoruz. Mümin kişi his dünyasında
bilinmeyen âlemlerle tanıştırılır, peygamberlerle, meleklerle, mümin cinlerle,
velilerle, evliyalarla tanışır konuşur. Ancak olgunluğa tam
ulaşmadığı için uyanınca veya kendine gelince gördüklerini unutursun. Uyanışında hoş bir uyanıklık
olur, ibadetin daha zevkli olur, ara sıra kalbine sözcü melek Tanrı’dan söz ve
selam getirir. Bilmece şeklinde kısa rüyalar
görürsün. Böylece imanın olgun duruma
gelir. * Bize önerilen gördüğün
renklere, şekillere, cinlere önem verip yolundan kalmamandır. Bu duygu ve his dünyanda olan
gelişmelerle daha net ve anlamlı görüp yaşayacakların var. Takılıp kalma, oyalanma, yola
devam etmelisin. Kimi cinlerle oynaşıp yoldan
geri kalırlar.
Tanrı kapısına daha çok yol
var.
*** Temiz çocukların hiçbir şey
görmediğini sandığımız durumlarda melekleri görüp onlarla oynaşarak güler. Büyük ruh verilen çocuklar bu
ruhu taşıyamadıkları için taşkınlıklar yaparlar. Bu aynı zamanda zekâsının
büyüklüğünü de gösterir. Ne yazık ki böyle çocuklar
yaramazlık yapıyor diye baskı yaparlar Tanrı’nın verdiği bu gücü işe yaramaz
hale getiriler.
