Canı dudağına gelmişti.
İşte o demle şöyle
söylüyordu:
“Ah, be olurdu;Keşke göğsümü yarsalar, kebap olmuş ciğerimi sökselerdi de
Gönlümü halka gösterselerdi.
Ne müşkül içindeyim, halka
anlatsalardı;
Halk da bütün sırları bilen
Tanrı’ya karşı puta tapmanın doğru bir şey olmadığını bilseydi, anlasaydı!”
Eğri oyunlara girişme!
Kulluk budur işte.
Bundan başkası hevesten
ibaret,
Ey adam olmayan, kulluk
düşkünlüktür.
Sen efendilik ediyorsun,
kulluk değil.
Nereden düşkünlük sana nasip
olacak?İmkân yok!
Kendini aşağı gör, düşkün ol;
Kul kesil.
Kul ol, perişan bir hale gel,
aşağılan.
Kul oldun mu hürmete de
dikkat et…
Saygı yolunda çalışma sahibi
ol!
Kul yola hürmetsizce girerse
padişah, o kulu meclisinden çabucak defeder.
** Harem (Saygı değer, kutsal
yer), hürmetsiz kişiye haramdır (Yasaktır)…
Hürmet gösterirsen bu nimet
tamamlanır!
***
MANTIK AL- TAYR 2
Feridüddin-i ATTAR İslam klasikleri. M. E. B. 2172 Çeviren Abdulbaki GÖLPINARLI
( Bu kitabı temin edip evinde bulundurmanı önemle öneririm)
***
RAVLİ