SAĞIR VE KÖR

Sağır:

Sözlere algılama yeteneği yoktur. 

Sesle iletilen bilgileri beyne iletemez.

İşitilenleri belleyen ve saklayan belleği yoktur.

Kimilerinde fiziksel bir kusur olmadığı halde duymak istemediğinde, kendi kulağından beyne giden akımı keserek duymaya engel olur

(İşitsel ses yitimi).

Kimilerinde ses işitilmesiyle gözde hayaller ve renkler belirir, kişi dikkatini bunlara verir, (Photisme)

Kimilerinde değişik zamanda alınmış işitme verilerine anlam bağı kuramaması.

(İşitme imgesi)

Kimilerinde işitme örgeninin yapısında, işitme sinirleri ya da özeğinde hiçbir bozukluk olmadığı halde kişinin ruhsal nedenlerle işitme gücünü kullanamaması

(işlevsel sağırlık)

                                       *

Ruh körlüğü:
Eşyayı görür de ne olduğunu anlayamaz.
Nota bilmeyen bir kişi müzik parçasının notalarını görür, ama hiçbir şey anlamaz.

Bilinçaltı karmaşa ve çatışmaların yarattığı körlük.

(Ruhsal körlük)

Büyük üzüntü sonunda kişi kendi yüzünü bile tanıyamaz

(ruhsal körlük)

Gerçek dışı görme, gerçeğe aykırı olarak görme

(Yalan görü)

Yarım görme hastalığı

(yarı körlük)

Okuduklarını iyi kavrayamayanlar, görsel tasarımlara sahiptirler.

(silimsiz imge)

Gerçeklerle yüz yüze gelmeye karşı gösterilen direnç

(ansal körlük)

                                      *

Kör-sağır.

Görme ve işitme gücünü günlük yaşamda ya da öğretimde yararlanamayacak oranda yitirmiş kişidir.

                                        *

Kişinin iyi uyumlu olduğu özlem ve dileklerini başarıyla doyurabildiği sürekli ve mutlu bir sağlık durumuna ansal sağlık denir.

Anlama:

Canlının herhangi bir nesnenin bilincine varması ya da onunla ilgili bilgileri edinmesini sağlayan süreç.

Olay ve varlıkların anlamını kavrayabilme.                                                                  

Anlamak:

Bir bilgiyi daha genel bir bilgiye indirgemektir.

Kavramsal anlam:

Başka kavramlara benzeyen kavramların verdiği anlamdır.

Aşamasal anlam:

Geniş kavramların içerdiği dar ve daha dar kavramların alt alta sıralanmasıyla elde edilen kavramdır.

Kavrama.

İki ya da daha çok şey arasındaki ilişkilerin görülmesiyle meydana gelir.

Bu ilişkilerin görülmesi sorunu birdenbire açık ve anlaşılır bir duruma getirir.

Kavrama yoluyla öğrenme:

İlkin hiçbir öğrenme olmaksızın bir süre geçer, sonra çözüm birdenbire gelir ve kusursuz bir öğrenme gerçekleşir.

Bu metot Hazreti Mevlana’nın önerdiği (öğren havuza at, bir zaman sonra hepsinin tadını, havuzdan bir damla azgına aldığın zaman damağında bulursun) ve bizim yapmaya çalıştığımız metottur.

Başlangıçta anlamasan da okumaya ve öğrenmek için devam edersen birdenbire anlarsın.

Faş olmak:

Meydana çıkma, duyulma, açığa vurmak, dile vermek, duyulmak 

Anlamlı öğrenme.

Bir konuyu, bütün ayrıntılarını göz önünde bulundurmadan, nitelik ve anlamını kavrayacak biçimde öğrenmedir.

Algı:

Duyu örgenleri aracılığıyla gerek dışımızdakilerin ve gerek içimizdekilerin FARKINAN VARMAKTIR.

Ansal:

Duyumlarımızı anlamlı kılma demektir.
Zihinsel bir işlemdiR.

                                    *
Aptal:

Pek akılsız, şaşkın, alık, ahmak, budala, bön, ebleh, saf olana denir.

İsa peygamber dağa koşarak giderken soruyorlar:

“ Arkandan kovalayan kılıçlı kişi yok, vahşi hayvan yok, niye koşarak kaçıyorsun?”

İsa diyor:

“ Ahmaktan kaçıyorum” diyor.

Ölüyü diriltebilen kuvvete sahip Peygamber bile aptal dediğimiz guruptan kaçtığına göre yaren sen hiç durma.

 

Yalnızlık aptal insanlarla beraber olmaktan çok daha iyidir.

Yaren, aptaldan dostun olacağına akılsızdan düşmanın olsun atasözünü unutma.

Allah, iyi akıllı dostlarla arkadaşlık yapmayı nasip etsin.

                                       *

RAVLİ