Tamamıyla yandı, kül oldu.
Bir âşık, eline bir sopa alıp
o külün başına oturdu.
Külü karıştırmaya, dilini
ateş gibi açıp söylenmeye başladı.
Diyordu ki:
Doğru söyleyin, o “Enel hak”
(ben Tanrı’yım) diyen nerde?
Ne söylediysen, ne duyduysan,
ne bildiysen, ne gördüysen hepsi de
Masalın başlangıcından başka
bir şey değil!
Mahvol, mahvol…
Yerin bu yıkık yer değil
senin!
*ASIL GEREK (Önemli olan
yeniden başlamak), hiçbir şeye aldırış etmeyen tertemiz asıl gerek.
(Kirli geçmişin tesiri
altında kalmadan temiz bir yola başlamak)
Feri olmuş, olmamış;
Ne zararı var.(Böyle olmamış olsa bile önemli değil)
Mademki hakiki güneş, zeval bulmuyor;
(Güneş başucunda bulunuyor,
yerinden ayrılıp gitmiyor)
Söyle;
Ne zerre kalsın ne gölge.
***
MANTIK AL- TAYR 2
Feridüddin-i ATTAR İslam klasikleri. M. E. B. 2172 Çeviren Abdulbaki GÖLPINARLI
( Bu kitabı temin edip evinde bulundurmanı önemle öneririm)
*****
Yaren,
“ BEN ” diye söze
başlayanlardan kim kaldı ki.
Hepsi de toprağa karıştı.
Dünyada sahip oldukları da
bırakıp gittiler.
Bunca zamandır anlatılanları
bir masal say,
Bir varmış, bir yokmuş
masalından da kurtul.
Ölmeden önce öl ki (dünyaya bağlılığını bırak) sonra gideceğin yeri önceden tanıyarak hazırlığını yapma fırsatını kaçırma.
Bunu yapanlara hortlak gibi
bakarlar da kendisinden kaçarlar.
Oysaki o ölmemiştir, yeniden
doğmuştur.
Yaşamını doğru yola koyarak
bilinçli yaşamaya başlamıştır.
Ancak onu bilen bilir.
Sana ait olmayan bu yerden
göçüp gitme vaktin geldi.
Tertemiz bir başlangıçla sana
ait olmayan dünyadan güneşi batmayan yere git.
Ne zerreleri toplamaya uğraş,
ne gölgelere anlam yüklemeye uğraş.
Güneşin batmadığı mana
âlemine doğru git.
*
Yaren,
Sen kendini düzelteceksin.Başkalarını düzeltmek için verilen bilgi bu bilgi değildir.
Başkasını düzeltirken pislik
ortaya çıkar ki o pisliği senin temizlemen beklenir ve istenir.
Başkasını bırak, kendin kendini
düzelirken ortaya çıkacak pislikleri kendin temizle.
İnsan kendi pisliğinden
iğrenmez.
*
RAVLİ
