Bütün yeryüzündekiler, her an
bana aferin deseler, her an beni beğenseler ne çıkar?
Ben kimsenin takdirini
istemem.
Benim methim, Leyla’nın sövüp
saymasıdır, bu yeter bana!
Onun bir sövmesi, yüzlerce
metihten (övgüden) daha hoştur.
Onun adı, âlem saltanatından
daha iyidir!
*
Ey aziz, sana yolumu
yordamımı söyledim işte.Horlasa (aşağılasa) da ne çıkar ki?
Yücelik kıvılcımı çaktı mı bütün canları, kökünden yaktı yandırdı mı?
Can, yüzlerce elemle yanıp giderse ne olur ki?
Yanıp gittikten sonra
yüceliğin ne faydası var, horluğun ne zararı?
*
Kuşlar, o yanıp yakılan
biçareler, bu sefer dile gelip dediler ki:Canımızı, yanıp tutuşan ateşe atmaya hazırız biz.
Hiç pervane, ateşten bezer
mi?
Onun huzuru ateştedir zaten.
Sevgilinin vuslatına (bir
araya gelmek) erişemesek de bari yanarız.
İşte bu da bir iştir!
Bu tapıya erişmemiz mümkün
değilse bile geri dönmeyi gönlümüz istemiyor!
***
MANTIK AL- TAYR 2
Feridüddin-i ATTAR
İslam klasikleri. M. E. B.
2172 Çeviren Abdulbaki GÖLPINARLI
( Bu kitabı temin edip evinde bulundurmanı önemle öneririm)
***
Yaren,
Dünyaya Tanrı’dan gelen sözdür.Söz Tanrı özüdür.
Sevdiğinin söylendiği sözler
kıymetlidir.
Allah’ı seviyorsan onun
söylerini kıymetli bil.
Peygamberi seviyorsan onun
sözlerini kıymetli bil.
Sana değer verilmiş ki söz
söylenmiş.
Aşağılık kişi sözün değerini
bilemez.
Sözün değerini bilirsen
sırrın söze sığmadığını anlayarak sırlara doğru gidersin.
Duyguların zevk alması için,
Zihinlerin (bilme, anlama,
unutmama) tat duyması için,
ANLAM’ a ulaşmalısın ve
hareket olarak,
Ağızdan söz olarak çıkar.
Söylenen söz seni bir manaya
doğru yol göstermiyorsa o sözden bir şey elde edemezsin.
Akıllı olan; sözün bir işaret
olduğunu anlar.
Az söyle çok söyle duvar gibi
olan birisi sözü anlamaz.
Hak yoluna gidenlerin
kılavuzu sözdür.
Gökyüzüne insanlar çıksın
diye kurulan Hak merdiveni sözdür.
Bilgi de sözdür, bilgiyle
yapılan da sözdür.
Akıllı sözü buz kabul eder,
ısısıyla su haline getirir.
Doğru sözün hesabı yapılır.
Yalan sözün cezası vardır.Anlamlar söze sığmasa da sözsüz de olmazlar.
Sözün değerini bilmeyen için “uyuya kalmış” denir.
Sözü gıda edinen kişi, denizi
gemisiz geçer.
Hoşuna gitse de gitmese de
sözden kaçma, söz ateş bile olsa dal içine.
Sözlüğün hep önünde
olmalıdır.
Sözleri kendi eski bilgine
göre değerlendirme, aç sözlüğe bildiğin söz olsa bile bak.
İnci sözler ile boncuk
sözleri birbirine karıştırma.
Sözleri kıymeti ölçüsünde
birbirinden ayır ve değerlendir.
İnci sözler gönlünün,
kalbinin, canının mücevherleridir, başında taç gibi taşımalısın.
Parlak sözler sadece o an
güldürür ve anında değersizleşir.
*
Başkası ne der diye
kaygılanma, sevdiğin Allah ne dersen doğru yolda gidersin.
*
RAVLİ