Ailenin babası işine gidiyor.
Oraya arkadaşı geliyor ve
oğluna bu temiz erin kızını istiyor.
Bu eski dostunun isteğini
kırmıyor ve kızını verme sözü veriyor.
Aynı gün bu temiz erin
babasına onun da eski dostu gelerek erkek torununa gelinlik çağına gelmiş
torununu istiyor.
O da söz veriyor.
Aynı gün eve o temiz kadının
arkadaşı geliyor ve kendi oğluna kızını istiyor.
Buna da söz veriliyor.
O temiz er evin bahçesinde
babası ile karşılaşınca, babası hayırlı bir iş yaptığını, arkadaşının torununa
kız torununu verdiğini müjdeliyor.
O temiz er babasına bir şey
söyleyemiyor.
Eve girdiğinde hanımı da kızı
eski arkadaşının oğluna verdiğini müjdeliyor.
O temiz er bir şey söyleyemiyor.
Abdest alıp namaza duruyor,
niyazını tamamlıyor.
Sonra secdeye kapanarak:
“ Yarabbi babamdır onu
kıramam, eşimdir kıramam, sözümden de dönemem bana bir çare lütfet diyor” ve
secdede ağlamaya başlıyor.
Zaman dürülüyor.
Bir an geçtikten sonra
bakıyor ki evde üç kız var ama evin kedisi ve köpeği kayıp.
Her neyse.
Düğünler yapılıyor, kızları
evleniyor.
Bir zaman geçtikten sonra
kızlarımızı ziyaret edelim diye eşiyle beraber kızlarına gidiyorlar.
Bir kızını ziyaret edip damada:”eşinden
memnun musun?” diye soruyor.
Damat diyor ki:” memnunum
ancak çok geziyor” diyor.
Diğer kızına gidiyorlar o
temiz er diğer damadına soruyor:”Kızımdan memnun musun?” diye.
Damat da:” evet ama evden
dışarı hiç çıkmıyor” diyor.
Öbür kızına gidiyor aynı
soruyu diğer damadına soruyor.
Damat da:” Yerinde ve
zamanında doğru olanı yapıyor memnunum” diyor.
O temiz er kendi evine
gelince şöyle düşünüyor!
İlk gittiğim çok gezen kızım
köpekten olan kızım.
İkinci gittiğim evden hiç
dışarı çıkmayan kızım kediden olma kızım.Üçüncü olarak gittiğim kızım da Fadime kızım diyor.
*
İşte böyle yaren halk
arasında anlatılan böyle,
Doğru mu bilinmez ama
anlatılan bu.*
RAVLİ
