(Mevlâna hazretleri hilekarları anlatıyor)
(Düzenci (Hile yapan), lafazan (Geveze), alaycı (Herşeyi küçümseyen), pek hilebaz (Aldatmak ve yanıltmak için oyun yapmak).
8850. Kimi zaman da üstünlükten, hünerden (Beceri isteyen ustalık, becerililikten) söz açar;
Bakarsın da zamanın Lokman'ı (Nazari ilimleri elde ettikten sonra ruhi olgunluğa sahip olmuş, söz ve davranışlarda isabetli yatkınlık ve alışkanlık gösteren) bu dersin.
Bir de zahitlikten (Dinin yasak ettiği şeylerden sakınıp buyurduklarını yerine getiren kimse gibi kendini tanıtan) söz etmeye başladı mı, adamın başını, boynunu kabak gibi, hıyar gibi doğrar (Keserek parçalar, küçük parçalara ayırır)-gider.
Gün olur, Tanrı bilgisinden, yokluktan dem vurur;
Yakar-yandırır bizi.,
Ya Cüneyd'dir (Savaşçı asker) bu deriz, ya ulu şeyhlerden biri.
Fakat altını eşeledin, araştırdın mı, görürsün ki düzenbazlıktır (Hile yoluyla altatandır), hainliktir (Kötü niyetli olmaktır),.
O, bir afettir (Bozukluktur), bir çöplüktür (Çok kirli alandadır), karından başka bir düşüncesi yoktur onun.
Hiçbir işi-gücü yoktur;
Ancak oburdur (Doymak bilmeyen kimsedir), işte o kadar.,
Ondan sonra da her sofrada boyuna tıkınır-durur.
İş başarmakta Nizam'ül-Mülk'e (Büyük Selçuklu vezirine) benzeyen muhtesih bile böyle bir kişinin düzeni yüzünden, yüzünü dıvara tutmuştur.
Ağlaya-sızlaya, küçük-büyük, herkes onun varlıklı olduğunu gördüğü halde gene de ona yardım ediyor der.
Muhtesip (İslam şehirlerinde çarşı ve pazar esnafını din kurallara göre denetleyen görevli memur), senin aklındır (Düşünme, anlama ve kavrama gücündür) ;
Şunu da bil ki pazar (Alışveriş), huylarındır (Yaradılış ve ruh özelliklerinin bütünüdür);
Ordaki o düzenbaz da, pis, hileci nefistir (Hayelle birleşen isteklerdir).
Herkes, onun elinden aciz (Gücü bir işe yetmez olmuştur) kalmıştır, yoksul (Sıkıntı içinde kalmıştır) olmuştur;
Herkes, bu düzenbazın işi-gücü büyü yapmaktır demiştir.
Mademki büyüdür, karşı koyamayız, ancak bir düzenimiz var:
Onun elinden kaçalım da ulular ulusunun katına gidelim.
***
DİVAN-I KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN HAZIRLAYAN: ABDULBAKİ GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Düzenci kişinin kendini ilim sahibi, bilgin, olgun olarak tanıtacağını, dinin buyurduklarına uyan, yasaklarından sakınan olarak göstererek kendine güvenilecek, inanılacak kişi olarak önceleyeceğini öğrendik.
Düzenci kişinin Allah'tan ilham yoluyla, bilgi aldığını, dervişler gibi yaşamayı sevdiğini söyler, sanki olgunluğa ulaşmış şeyh gibi kendisini gösterdiğini, aslında kirli, bozuk, hileye baş vuran düzenbaz olduğunu, kişisel kazancından, her sofrada doymak isteğinden başka bir amacı olmadığını öğrendik.
Aklımızın düşünme, anlama ve kavrama gücümüzü kontrol eden, denetleyici, olarak tutmamız, dünyaya ve ahrete insanı isteklerle bağlayan, hoşlanma duygusu veren ihtiyaç bildirimi yapan nefsimize çok dikkat etmemiz gerektiğini öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Düzenbazın işinin ve gücünün kaynağının büyü yaparak karşı durulamaz güşlü etki ile saldırdığını, bu durumdan kaçmak, ulular ulusu Şems Hazretlerine, Mevlana Hazretlerinin koruması altına girmemiz, sığınmak gerektiğini öğrendik, anladık.
*
Anı: Afyonda Cuma namazına ezan okunurken camiye girerdim, çünkü vaaz eden cehenneme sokup çıkartan, inananları korkutarak yola getirmek tekniğini kullandıkları zaman.
Abim Afyona kara imam diye meşhur Konya müftüsünün geldiğini, Ulu camide vaaz vereceğini, muhakkak dinlemek gerektiğini söyledi.
Gittim, manalar saçan biri olmadığını gördüm, peygamber efendimizin yaşam hikayelerini ballandıra ballandıra anlatan, cemaat arasına serpilmiş o söylerken Allah, Allah diyen adamları ile halkı galeyana getirdiğini gördüm.
Vaazın sonunda adamları kur'an kursu yapacağız diye para topladıklarını, parası olmayanlara senet imlalatarak, sonra tahsil ederek gittiler.
Sonra o hoca Almanyada devleti ele geçirmek suçundan suçlanıp kaçtığını, Almanyada ordu kurdu, orada öldü. (Televizyonda askerlerinin resmi geçitini gördüm)
RAVLİ
