(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor
8640. Aşık bedensiz kaldı mı, ona, öylesine bir can elbisesi getirirler ki tez elli çuhalar (Tüysüz, ince, sık dokunmuş yün kumaşlar) dokumamış kumaşını,,
Nerde dokuması, hani ipliği?
Aşıkın ululanmasını bir kokla (Kokusunu duy, havasını içine çek);
Ondan da toprak kokusu vardır;
O da anlam bakımından topraktandır.,
Böylesi bir denizde ululanmak nerdedir, ad san (Tanınmış olmak) kaygısı hani?
Burnun açılır, koku alırsa o koku, aşk mağarasından (Kaya içine uzanan doğal yer kovuğundan) gelir burnuna;
Duyulmamış bir kokudur o;
Her yana çok koşarsın, mağara nerde diye çırpınıp durursun.
Aşıkın yüzünde arılıktan (Temizlikten), renksizlik rengi (Güven veren, inandıran renk tonu) vardır.,
Fakat o güzel yüzlü sevgilinin o vefası (Sevgiyi sürdürmesi, sevgi, dostluk bağlılığı), o temizliği, o lütfu (İyiliği, yardımı) nerde?
Ölümsüz ömürden (Yok olup gitmeyeceğine) müjde geldi sana;
Hamlet (Anlam ver, bir duruma işaret olarak yorumla) artık.,
O ömründe bu yılın gamı nerde, bıldır (Geçen yılın) düşüncesi hani?
Orda iyilerle konuşup görüşmek de zahmet (Güç), kötülerde konuşup görüşmek de zahmet(Güç).,
O iyiliklerin en ulusuna gölgelendirdiği halvete (Issız yerde yalnız kalmaya) kim sığabilir ki?
Tanrı ve Din Şems'i (Güneşi), ölümsüz temizliklerde ulular ulusudur (Erdemleri bakımından çok büyük, yüce kişilerden de daha yüksek, çok büyük).,
Onun güneşinin parıltısında nerde aklı başında kalmış bir zerre?
Ne vakit o güzelin toprağı bizim kanımıza karılacak (Karışacak)?
Şu bedenlerin canlarla karılması (Karışması) ne de birşey olur.
Şu gönül (Kalpte oluşan duyguların kaynağı) sedeflerimiz (Pırıltılı, beyaz, sert), böyle bir ayrılık dağıyla dağlandığı halde gene de tertemiz (Çok temiz) vefalı (Sevgiyi sürdürmesi, sevgi, dostluk bağlılığı) incilere (Şekil değiştirmeyen mücevher sözlerle) olmuş;
O incilere eş kesilmiş.
Gece-gündüz, suyla ateş, birbirine eş-dost olmuş, beraber oturmada., lütufla (İyilik ve yardım) kahır (Yok etme, ezme, perişan etme, mahvetme), birbirine eş, tortu, duruluktan karışmış-gitmiş.
***
DİVAN-I
KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN HAZIRLAYAN: ABDULBAKİ
GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Aşk için vücut istek ve örtüsünden vazgeçen can sahibine çok özel elbise getirip giydirildiğini öğrendik.
Aşığın kokusunun toprak kokusu olduğunu, toprağın tüm kokuları kendi kokusuna çevirdiğini, böylece aşık kendini büyük göstermek kaygısından temizlemiş olduğunu öğrendik.
Aşk yerinin kokusunu alan koklayarak tenha ve sarp yerde aradığını öğrendik.
Aşığın yüz renginin nurdan oluşan başka bir renkte olduğunu, dünyadaki renklere benzediğini, farklılığı fark edenlerin bu rengi görebileceğini öğrendik.
Ölümden kurtulup ebedi hayata kavuşma müjdesi geldiği zaman bu işarete anlam vererek geçen yıldan, bu yılın düşüncesinden kurtulunacağını öğrendik.
Yüce âleme çıkmanın güçlüğü, kötülerle konuşup görüşmek zahmeti kadar güç olduğunu öğrendik.
Allah'ın ve dinin güneşi Şems Hazretlerinin ölümsüz olarak ahlakın övdüğü ve ahlaklı olmanın gerektirdiği doğruluk, yardımseverlik, yiğitlik,bilgelik, alçak gönüllülük, iyi yüreklilik, ölçülülük gibi nitelikleri olan büyük ve yüce olanlardan daha büyük ve yüce olduğunu, onun iyilik ve yardım için canlara karışmasının olağanüstü bir davranış olduğunu öğrendik.
Kalpte oluşan duygularımızın kaynağı ayrılıklarla olmasına rağmen tertemiz sevgi ve dostluğu ile bağlılığı sürdüren değerli duygu ve düşüncelerle dolduğunu öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Dünya aleminin zıtlıklarla birbirine karışık bir halde anlaştığı yaşam ve davranış yeri olduğunu bilmemiz, şaşırmamamız, yaratıcının bu sanatını anlamamız gerektiğini öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
