(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor
8550. Canım, onun bedenini görür-görmez tez iman getirdi (Yürekten inandım);
Ne diyor dedim, dedi ki:
Bak da gör, pek büyük bir mucize (İnsan aklının alamayacağı olay) bu diyor.
Azer'le (İbrahim peygamberin amcası, put yapan sanatkar) Mani'nin (Zerdüş diniyle Hristiyanlığı birleştirerek minyatür resimle din kuran kişi) bile yüzlerce özlem çektiği o yüz yok mu?
Tebriz'in ışığı da o yüzün ışığından, o (Şems Hazretlerinin) yüzün güzelliğinden.
Sakıy (İnsan ruhuna Allah'ı sevdiren, Allah nuru saçan kişi), doldur kadehi de (Tanrı şarabıyla) ateş sal gamlara (Üzüntüleri yok etsin);
Sarhoş et canı da yetişsin kervana.
O küpten (Tanrı şarabı dolu küpten) doldur;
Hani kapağı açılsa kokusu göklere de ağar (Yukarı doğru çıkarsa) da gökler bile kokusundan sarhoş olur.
O şaraptan sun;
Hani canlar veren, gönüller parlatan bir katresi (Damlası), gam (Üzüntü) denizine damlasa gamın gamlısı (Sıkıntı ve üzüntü içinde olan) kalmaz, neşe kesilir.
Bir katresi (Damlası), zamanın baş çeken zorbalarının (Gücüne güvenerek hükmü altında bulunanlara söz hakkı ve davranı özğürlüğü tanımayan kişilerin) beyinlerine damlasa hepsi de hizmetcilere döner, secdeye kapanır.
Can (Vücudu yaşatan güç), ileri gidenlerce de, aşağılık kişilerce de değerli bir şeydir:
Can cümleden azizdir (Sevgide herkesten, her şeyden üstün tutulandır) ;
Fakat o şarabın kokusu, has (Katışıksız, en iyi cinsten, saf) kişilerce canın da canıdır (Hayata hayat verendir).
İzinin tozu belirmeyenden (Gizlice yol alandan) gelen, her izi yırtıp yok eden o şarap yüzünden mevki (Bulunulan yer) de görünmez oldu, rütbe (Mertebe, derece, paye) de.,
Can da yok oldu-gitti, beden de.
Zevalsiz (Yok olmayan, ortadan kalkmayan, bitmeyen, kalımlı) meyhane (Tekke), o şarap (Tanrı şarabı) yüzünden köpürdü-coştu;
Köpüğünden dünya, binlerce ev-barkla binlerce malla-mülkle yok oldu-gitti.
O şarabın kokusu, batıda kadehten çıksa ta Herat'taki (Afganistandaki), Talkan'daki (Horasan bölgesindeki) zahitler (Dinin yasak ettiği şeylerden sakınıp buyurduklarını yerine getiren kimseler) bile sarhoş olurlar.
***
DİVAN-I
KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN HAZIRLAYAN: ABDULBAKİ
GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Mevlana Hazretleri Şems Hazretlerinin vücuduna candan baktığında, onu gördüğünde büyük bir aklın almayacağı olayı yaşadığını, bu duruma yürekten inandığını öğrendik.
Yüzlerce heykeltıraşların, ressamların, minyatür resim yapanların görmek istedikleri, özlem duydukları yüzün Şems Hazretlerinin yüzü olduğunu, onun yüzünün ışığından güzelliğinden Tebriz şehrinin aydınlandığını öğrendik.
İnsan eli değmeden olmuş Tanrı şarabının üzüntüleri dağıttığını, ilerlemiş yolculara ulaştırdığını, göklere çıkardığını öğrendik.
Tanrı şarabının bir damlasının bile sıkıntıları ve üzüntüleri yok ettiğini, zorbaları bile hizmetçi edip saygı gösteren kişiler haline sokacağını öğrendik.
Canın herkes için bile değerli olduğunu, canın tüm topluluklardan daha sevgide üstün tutulan, her şeyden üstün tutulan olduğunu öğrendik.
Tanrı şarabının bir damlasının bile değerli saydığımız dünyaya ait her ne varsa canda yok ettiğini, kıymetini bırakmadığını öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Dindar kişilere Tanrı şarabından ikram edilerek sarhoş edildiklerini, güzelleştiklerini öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
