(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor
8600.Ulular ulusu (Ahlakın övdüğü iyi olma, alçak gönüllülük, yiğitlik, doğruluk ve başka iyi niteliklerini üstünde toplamış çok büyük, yüce kişilerin başkanı) Şemseddin'i (Şems Hazretlerini) översem bil ki güzel huyları övüp durmadayım.
Şemseddin'i överken sınanmalara (Değerini anlamak, bilgisini, yeteneğini, yeterliliğini, niteliğini yoklamak, imtihan etmek işine) düşmem ki tutasın da benlikten varlıktan yok olduğunu söylemek istiyor diyesin.
Çünkü o, tümün de tümüdür (Bütünü meydana getiren özün tamamıdır);
Arı-duru (Saf, tertemiz) olgunluğun (Bilginin, görgünün ve hoşgörünün, gereği kadar gelişmişliğin, ağır başlığın, yetkin, erişkinliğin, eksiksizliğin, olgunluğun) ta kendisidir.,
Onu övüş (İyiliklerini, üstün yönlerini söyleyerek değerini yüceltmek) ilkbahara benzer parça-buçuk (Bütünden kopmuş) övüşlerse yasemindir sanki.
Her biri ayrı çeşit bir güldür (Güzel görüntü ve güzel kokudur), ayrı çeşit bir meyve (Ağıza tat vücuda sağlık verendir).,
Oysa bağın-bahçenin tümden özüdür, yüzlerce yeşiliğin canına candır (Tekrar hayata getirerek sevindirendir).
Bagı-bahçeyi övdün mü orada ne varsa hepsini de övmüş olursun;
Tanrı'yı övdün mü bu övüşe put da girmiş olur, güzel de.
Fakat putu översen gene bu övüş, yaratan yapan-eden Tanrıya varır;
Bunu böyle bil, ama Tanrı güzelliği girmez bu övüşe.
Demek ki başka övüşlerle parça-buçuğu (Bütünden ayırdığın parçaları) övebiliyorsun;
Tanrı ve Din Şems'i (Güneşi), deniz gibi;
Nerden bedene girecek?
Tanrı (Allah), aklını başına al a kısa görüşlü (Kısa sürede yaptığın izlem ve gözlem sonucu vardığın kanaat ve savunduğun fikir), var olan benim ancak deyip durmada.,
Yani ululayışta (Erdemleri yönünden çok büyük, ulaşılamayacak kadar yüce, yararlı işler yapmış, büyük kişi) hak ve Din Şems'i bir bahane ancak.
Sen küçülmez de Tebriz'in övüncüyle övünürse (Şems Hazretlerinin şehriyle övünen kişinin), benim özümü (Ana öğemi) övmüş olursun, a sınanmış (Tehlikeli ve güç durumdan zarar görmeden iyi bir sonuca ulaşmış) kişi;
Bu demektir bu.
Aşkın özünde İslam şivesi (Yöresel söyleyiş düzeyi) nerde..
Onun zorluklarını açmada bilgi sahibi olan hani?
***
DİVAN-I
KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN HAZIRLAYAN: ABDULBAKİ
GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Mevlana Hazretleri Şems Hazretlerinde vücudunu övmesinin bu vücudun iyi nitelikleri üstünde toplamış olduğunu gördüğü ve şahit olduğundan güzelliklerini vücudu üstünden söylediğini öğrendik.
Mevlana Hazretleri Şems Hazretlerinin imtihan ederek özelliklerini öğrenmek yoluna hiç girmediğini öğrendik.
Şems Hazretlerin bir bütünlük halinde ahlaken en temiz özelliklere sahip olduğunu, övgünün bile onu tam anlatmadığını öğrendik.
Şems Hazretlerinin özünden gelen güzellikleri yakın olanların canına can kattığını öğrendik.
Hangi güzelliği översek övelim aslında bu övüşün Allah'ı övmek olduğunu, ancak bu övüşlerin Allah'ın güzelliğine girmeyeceğini öğrendik.
Bütünü övemediğimizi ancak parçalarını övebildiğimizi öğrendik.
Allah'ın ve din güneşi Şems Hazretlerinin bir bedene girecek kadar küçülemeyeceğini öğrendik.
Övgünün Allah için, Şems Hazretleri için ancak bir bahane olduğunu, onların gerçek büyüklülüklerini anlatan sözler olmadığını öğrendik.
Şems Hazretleri ile övünen kişinen özü Şems Hazretleriyle birleşmiş olan Mevlana Hazretlerini övdüğünü iyi bir sonuca ulaşmış kişinin anlayacağını öğrendik.öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Aşırı sevgi ve bağlılık duygusunun özünde İslam dininin söyleyişi olduğunu, İslam dininin anlama zorluklarını aşkın açıp bilgi sahibi ettiğini, bunu algılayacak, anlayacak, akıl erdirecek o kişi nerede ?
*
RAVLİ
