(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor
8680. Ayrılık, önce bir acı şarap sundu da emdiğimiz sütedek, içimizde ne varsa hepsini, her zevki, her sevinci kusturdu (Vücut yapısından dışarı çıkardı) .
Fakat kavuşman, lütfedip (Yardım ve iyilik edip) de can dikenliğimden bir geçti;
Tümden bağ-bahçe haline getirdi o dikenliği.
Efendiler efendisi Şemseddin’im (Şems Hazretleri), yoğu (Yok olanı) bile var eder, bir çorak (Verimli olmayan) yeri bağ-bahçe yaparsa şaşılır mı buna?
Öylesine bir gamdaydım (Üzüntü içindeyim) ki canım, bedenimden gitmek üzereydi;
Rüyada canımla alay edip duran o hayalin, lütfetti (İyilik ve yardım etti) de diriltti canımı.
Canım, o haslar hası şarapla (İnsan eli değmemiş en iyi cins) dolu sağrağı (Tanrı şarabıyla dolu büyük kadehi) çekince (İçince) hem zahitliği (Dinin yasak ettiği şeylerden sakınıp buyurduklarını yerine getirmekten), hem ihlası (Temiz sevgi ve yürekten bağlılığı) birbirine vurdu, kırdı-geçirdi (Gücünü, etkisini azalttı).
Şemseddin'in (Şems Hazretlerinin) havasıyla (Hazır olmasıyla) meydana gelen şu deliliği (Coşkunluğu) seyret.,
Bütün yakınları, bütün bildikleri yabancı tutuyor gönül.
Onun evinin havasıyla evi-barkı olan yüz binlerce kişi, ovalardaki vahşi hayvanlara dönmüş, aşkla (Aşırı sevgi ve bağlılık duygusuyla) çarşının-pazarın rezili olmuş-gitmiş.
Ayrılığın yıldırımı düştü de bir uğurdan aklı da (Düşünme, anlama ve kavrama gücünü de) yaktı-yandırdı, utancı da;
Anlayışı (Hoş görmeyi, halden anlamayı) da yok etti-gitti, sakınıp çekinmeyi de;
Bilgiyi (İnsan aklının erebileceği olgu, gerçek ve ilkelerin bütününü) de, sildi-süpürdü, hüneri (Beceri isteyen ustalığı, becerikliliği) de.
Aşkının mumundan bir ekmek, bir geçim sebebi istedim;
Pervanelik edecek (Işığımın etrafında döne döne yanıp yok olacak);
Yazın fermanını (Emrimi) dedi.
A ateşli gözlerle can kaleleri alan;
A yiğitlikler gösteren aşkı (Aşırı sevgi ve bağlılık duygusu), binlerce saflar yaran, ordular bozan (Yiğit, korkusuz savaşçı haline getirdi).
***
DİVAN-I KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN HAZIRLAYAN: ABDULBAKİ GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik.
Sevdiğinden ayrı düşmekle; içimizdeki hoşa giden veya çekici olarak elde ettiğimiz, düşünmemizden doğan hoş duygunun coşkusunu dışarı çıkaracağını öğrendik.
Ayrılık sonrası sevdiğine kavuşanın insanın içini güzelleştireceğini öğrendik.
Şems Hazretlerin sevilecek, aşık olunacak büyük ve etken kişi olduğunu, canımıza iyilik ettiğini, yardım ettiğini öğrendik.
Şems Hazretlerinin Mevlana Hazretlerine Tanrı şarabı içirince daha önce çok sıkı bağlandığı zahitliğin ve ihlasın sınırlarının dışına çıktığını öğrendik.
ŞemsHazretlerinin sunduğu Tanrı şarabını içip sarhoş olan Mevlana Hazretlerinin aşkın coşkunluğu ile, bütün bildiği bilgilerden, bütün yakınlarından kendini yabancılaşmış olarak gördüğünü öğrendik.
Şems Hazretlerinin aşkına düşen kişinin her şeyden ve her kişiden yabancılaşacağını öğrendik.
Mevlana Hazretleri, Şems Hazretlerinden ayrıldıktan sonra aklının, anlayışının, bilgisinin, hünerinin etkilerini vücudundan temizlediğini öğrendik.
Şems Hazretleri kendi ateşi etrafında yanıp yok olmayı istediğini, yeni baştan var edeceğini öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Şems Hazretlerine aşırı sevgi ve bağlılık duygusu ile bağlananların yiğit, korkusuz, savaşçı haline geleceklerini, istemeden ihtiyaçlarının karşılanıyor olacağını öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
