(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor
8580. Ne mutludur o kuzgun (Düşünceli, yaşananları, öğrenilen konuları, bunların geçmişle ilişkisini bilinçli olarak zihinde saklama gücü olan kişi);
Bundan böyle kuzgunluğu (Düşüncenin zorlaması, geçmişinin baskısı) kalmayacak;
Şemseddin'in (Şems Hazretlerinin) kapısında gerçek bir doğan (Avlarını yüksekten dikkatli izleyen, en uygun zamanda avlayan kişi) kesilecek.
Ne mutludur o el ki onu ben (Mevlana Hazretleri) bağlamışım, artık uzunluğunu kaybeder;
Onun özengisine (Binek hayvanının sırtına yerleştirilen araca) yapışan el, gerçek bir el olur-gider.
Eli uzadı da ta Huten'e (Türkistan'da bir şehir) kadar vardı fakat, orayı da aştı da gerçek bir Taraz güzelinin yakasına yapıştı.
Bundan sonra da o Taraz güzeli (Türkistan'da bil bölgenin), onun elini eliyle tutar artık;
İyiden iyiye sarhoş olunca da ona gerçek sırlar (Aklın erişemediği, açıklanamayan veya çözülemeyen gizemi) söylemeye koyulur.
Derken gözlerini açar da canın vehmettiği (Yersiz korkuya, kuşkuya düşecek) yerlerden ötede olan, Taraz'lı (Türkistan'da bil bölge)Türk'e bile gerçekten naz eden gerçek sırlar söylemeye koyulur.
Tebriz'li padişahtır (Emri, hükmü yürüyen başkandır) o, kerem sahibidir (İyilik yapan, iyi huylu, eli açık), canlar bağışlar, olgun mu, olgundur (Bilgisi, görgüsü ve hoşgörüsü gelişmiş olayları geniş bir açıdan değerlendirebilendir).,
Yücelikte, buluşmada, sultanlıkta gerçekten de bir doğan kuşudur o.
Fakat can sultanlığı hani, geçici beden sultanlığı değil.,
Onun sultanlığı, canların can gözlerini açar, gerçekleri gösterir.
Merhaba a canlar padişahı, merhaba a tek güzellik;
Kullarına (Sevgiyle bağlananlara) padişahlık bağışlayan, onların işlerini düzene sokan gerçek er.
Kötülüklerden söze getirdiğim şeyler var ya, bu kötülükleri yapandan maksadım;
Hem kendim, hep benliğim, varlığım..
Çünkü dünyada benlik-varlık gibi bir zehir görmedim.
Birine işaret ettiysem ululuk, olgunluk ıssı (Kendisinde olan bilgi, görgü ve hoşgörüyü bakımından gereği kadar gelişmiş olma durumunu yasa sınırları içinde istediği gibi kullanabilen kimse), lütuflarda (İyiliklerde ve yardımlarda)-ihsanlarda (Bağışlarda) bulunan Tanrı'ya and olsun ki maksadım o değil.
***
DİVAN-I
KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN HAZIRLAYAN: ABDULBAKİ
GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Padişahın kolunda bir şahin olmanın, onun başlığı çıkartıp av yapmasını, taze av için uçmasını, yuvasının burada olmasını istendiğini öğrendik.
Padişahımız Şems Hazretlerine yakın olmakla çirkin görünüş ve davranışlardan kurtulacağımızı öğrendik.
Şems Hazretlerine sevgiyle bağlananın yüksekten dikkatli izleyen, uygun zamanı bekleyen, avcı karekterli olacağını öğrendik.
Şems Hazretlerini Mevlana Hazretlerinin tanıyıp aşık olduğunu, kendisini ona bağlanıp kazanımlarını bizimle paylaştığını, bize Şems Hazretlerinin varlığını tanıttığını, bize yardım ederek Şems Hazretlerine ulaşmanın uzun yolunu kısalttığını öğrendik.
Şems Hazretlerinin hızlı hareketine kendini hiç ayrılmadan hareket edenin gerçek er kişi olacağını öğrendik.
Şems Hazretleri kendisine sevgiyle bağlanan kişiyi güzelliklerin ve güzellerin arasında yaşatıp iyice sarhoş edeceğini, bu sarhoşluğun içinde gerçek sırlar söylemeye bağışlayacağını öğrendik.
Şems Hazretlerinin devamlı padişahlığı olan, hükmü süren, canlar bağışlayan, iyi huylu, eli açık olgun, görgüsü olan, hoşgörülü, olayları geniş açıdan değerlendirebilen ölümsüz kişi olduğunu öğrendik.
Şems Hazretlerinin canların can gözünü açtığını, gerçekleri gösterdiğini öğrendik.
Şems Hazretlerinin kendisine yoğun sevgiyle bağlananları padişahlık bağışladığını, onların işlerini gerçekten düzene sokan gerçek bir er olduğunu öğrendik.
Kötülüğün kaynağının kişinin benliği ve dünya malına varlık olarak bağlanmasının, güvenmesi ile oluşturduğu zehirlenme olduğunu Mevlana Hazretlerinden öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Mevlana Hazretleri öğretisinde kendi olgunluğunu, bilgisini, görgüsünü, hoşgörüsünü iyiliklerde ve yardımlarda, bağışlarda bulunduğunu, sözlerinde ben içerikli bir işaretin olmadığını Allah'ı şahit tutarak bizim yararımıza bağışladığını öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
