Bir gün çelebi Hüsameddin
(Tanrı ondan razı olsun) bağında büyük bir sema olmuştu.
Bu sema yedi gün yedi gece
sürdü.
Sema bittikten sonra
arkadaşlar dağıldılar, her biri bir köşeye çekildiler.
Nasıl olduysa o gece ihtilam
vaki oldu (cinsel boşalım).
Tanyeri ağarmadan kalktım
ırmağın kenarına gelip gusül abdesti (Boy abdesti) almak ve sabah namazına
hazır olmak istedim.
Yolda tesadüfen Mevlana
Hazretlerine rastladım.
İster istemez baş koydum.
Mevlana Hazretleri “ Mukbil
çeşmesinin suyu sıcaktır.
Oraya git ve mümkün mertebe
çabuk dönüp gel” dedi ve hemen kayboldu.
***
ARİFLERİN MENKIBELERİ, Şark
İslam Klasikleri 29,
Ahmet Eflaki, M.E B.
YAYINLARI 489
***
Neler öğrendik:
1.
Hazretin kişinin
gizli hallerini bile bildiğini öğrendik.
2.
İyi ve doğruya
yönlendirdiğini öğrendik.
3.
Bir bakıcı
(Mürebbi) gibi dostlarına sahip çıktığını öğrendik.
4.
Ruhaniyetiyle yol
gösterdiğini, müridi şaşkın durumdaysa bizzat kendisi karşısına çıkarak doğru
işlere kılavuzladığını öğrendik.
İşte böyle yaren gönül
bağıyla bağlanırsan Mevlana Hazretleri Allah’ın izniyle seni de güzel işler
yapmaya yönlendirir.
Hazreti Mevlana’yı sakın
öldü, kitapları veya felsefesi kaldı gibi zanna ve yanlışa düşme.
Sağdır, etkindir ve
yetkindir.
Tanrı’nın ona bahşettiği gücü
kullanmaktadır.
*
RAVLİ