Mutlak varlığa işaret edilince bu hakikat, ben sözüyle anlatılır.
Hakikat, varlıkta ortaya
çıkıp görünür olunca söz arasında sen ona ben dersin.
Ben ve sen asıl varlığın geniş olarak ortaya çıkıp görünür olunca deriz, yani varlık içten aydınlık verdiği zaman karartılmaması için korunur durumdadır.
Cisimlerle ruhları nurlu ışık
bil.
O nurlu ışık bazen aynadan,
bazen kaynağından görünür.
Sen söz arasında’’ben’’ dedikçe
bu söz, ruha işarettir dersin.
Kendine aklı kılavuz edersen
bir parçan olan ruha kapılır, kendini bilemezsin.
Kendini iyi tanı, yalnız bir
tarafını öne çıkartıp büyütme.
Ben ve senin hakikati candan
da üstündür, tenden de üstündür. Can ve ten ‘’ben’’ in parçalarıdır.
Ben sözü, yalnız insana özel
değildir ki ruha işaret diyemezsin. Tanrı da ben der.
Kendin kendini bir bütün
olarak görmelisin. Parçalarda takılı kalıp kendini küçük görme.
Kişiliğini dağıtırsan, farklı
ve çok dağınık görüşlü olursun.
Kişiliğini Allah sözüyle
birleştirir süslersen, ne yolculuk kalır arada ne yol. Varlık cennet olur,
imkânlar yük olmaya başlar. Ben ve sen gizlenmeye başlar.
Önündeki yanlış bakışından
oluşan perde kalktı mı hakikati görür olursun.
Bütün kanunlar senden doğar,
Çünkü bu hükümler, senin canına, tenine bağlıdır.
Arada benle sen kalınca Kâbe
nedir, havra nedir, kilise ne?
Tanrı’ya bağlanmış varlık,
hakikate bakan göz olur. Parçalar birleşir tek olur, tek olarak görür.
Yolcunun aşacağı yol, bunca
tehlikeleri olan bir yol ama iki adımdan fazla değil ki.
İlk adım dış görünen
varlıktan geçmek, ikinci adımda hakiki varlık olan Tanrı’ya ulaşmaktır.
Doğru görüşe sahip olanda
toplulukla dağınıklık aynı şeydir. Çünkü tek sayı, bütün sayılara yayılmış,
bütün sayıları meydana getiren o.
Sen birliğin ta kendisi olan
topluluksun.
Sen; parçadan geçip bütüne varan kişi, bu sırrı bilir.
***
Gülşeni Raz Şeyh
Mahmud-i ŞebüsteriÇev.Prof.Abdulbaki Gülpınarlı
***
Yaren;
Bencillik farklıdır.
Ben
deyince bencillik adına söz edersen yanlış bir yoldasın.
Ben dediğin zaman yalnız
nefsini işaret ediyorsan ben merkezli nefsi davranmaya başlarsın ki ruh
hastalıklarının içinde çözümlenmesi güç birçok ruh hastalığına bürünürsün.
Ben ve ben merkezli düşünce
ve davranışlardan sakınmalısın. Ancak olgunlaştıktan sonra ben ile işaretin tüm
varlığın olduğunu bilir, kabul eder, rahatsız etmekten kurtulursa o zaman
kullan. Şimdi ne ben de, ne sen de, yalnız( o) de. O’dan kastın Tanrı olsun.
Okuduğun için Allah senden
razı olsun.
*
RAVLİ