Zemm-i hurşid-i cihan zemm-i hodest
Ki dü çeşmen kör-ü târik-ü bedest
(Hazreti
Mevlana, Mesnevi 5.inci cilt 10 inci beyit açıklaması)
“
Cihan güneşini yermek (Arif kişinin arkasından
kötülüğünü, kusurlarını söylemek, beğenmemek), kendini yermektir.
İki
gözü de kördür.
Karanlık
ve çipildir (Ağrılı ve kirpikleri dökülmüş göz)
demektir.”
Arifleri
yeren, kendi bilgisizliğini ortaya kor.
Sen
madem ki körsün, bari görenleri yerme.
Şuna
buna karşı kendini kepaze (Niteliksiz, değersiz,
utanmaz, rezil, gülünç) etme.
Körlükten
ötürü ağla, inle, yalvar, yakar da; gören dost sana acısın, senin elini tutsun
ve yardım etsin.
Ağlamak
inlemek seni güldürür, senin isyan derdine deva verir.
***
GÜLŞEN-İ
TEVHİD İBRAHİM ŞÂHİDİ
Çev:
Midhat Bahari BEYTUR
İnkilap
ve Aka kitapevleri koll. Şrt.
***
Neler
öğrendik.
1. Kıskanç olan kişinin çekemezliğinden dolayı kendini
yok ettiğini öğrendik.
2. Kıskanç kişilerin kendisinden daha üstün birini kabul
etmeyeceklerini, övgü dolu sözler söymediğini, başkası söz ederse de küçük
kusurlarını abartarak aşağılamaya çalışacaklarını öğrendik.
*
İşte
böyle yaren,
Herkesin
anlayışının farklı olduğunu, kişinin benlikten oluşan duygusal engellerden
kendini kurtaramamışsa karanlıkta kalmaya kendini mahkum ettiğini öğrendik,
anladık.
*
RAVLİ
