Pend güften ba
cehul-i hâbnâk
Tohum ufkenden
buved der şore hâh
(Hazreti Mevlana, Mesnevi
4.inci cilt 2264 inci beyit açıklaması)
“ Uykuya dalmış bilgisiz
adama öğüt (Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken
şeyler için söylenen söz, nasihat) vermek çorak toprağa tohum saçmak
olur.”
Saadetten (Mutluluktan, sevinç içinde yaşamaktan) nasibi (Payı) olmayan kişiye öğüt verseler incinir, hoşlanmaz.
İşi gücü kötü olan; öğüt
verene düşman olur, verdiği öğütten canı sıkılır.
Ahmaklığından (Aptal, bilgisiz, cahil, kafası karışık, aklını doğru
kullanamayan), aşağılığından ötürü dostu düşman bilir.
Sen ona iyilik ettin mi, o
sana kötülük eder.
Ab-ı hayat (Ölümsüzlük suyu)versen içmez, reddeder.
İhsan etsen (İyilik etsen, iyi davransan, karşılık beklemeden yardım etsen),
kötü zannından (Şüphe duymasından) ötürü,
yaptığın iyiliğin kıymetini bilmez, fenalığa çeker.
***
GÜLŞEN-İ TEVHİD İBRAHİM
ŞÂHİDİ
Çev: Midhat Bahari BEYTUR
İnkilap ve Aka kitapevleri
koll. Şrt.
***
Neler öğrendik:
1.
İlgi ve ihtiyaç
duymayan kişiye yapması veya yapmaması gerekenleri söylemenin etkisi
olmayacağını öğrendik.
2.
Temel değerleri gerçekleştirememiş kişiye
ayrıntılar üzerinden nasihat vermenin işe yaramayacağını öğrendik.
3.
Bilginin değerini
anlayamayanlara, aşağılık bir yaşama alışmış olanın hayatını değiştirmeye
yanaşmayacağını, alışık olduğu hayata bağlı kalacağını öğrendik anladık.
4.
Öğüt almayanın
veya dinlemeyenin ahmak ayarında olduğunu öğrendik.
*
İşte böyle yaren,
RAVLİ ÖĞÜT
RAVLİ AHMAK yazarak Googleden veya blogdan okumalısın.
*
RAVLİ
