Ey ahi dest ez dua
kerden medâr
Ba icâbet ya red-i
ô yet çikâr
(Hazreti Mevlana, Mesnevi
6.inci cilt 2344 inci beyit açıklaması)
“ Kardeş!
Elini dua etmekten ayırma.
Kabul edilmiş veya edilmemiş
senin bununla ne işin var?”
Tanrı ister kabul, ister
reddetsin.
Sen dua ederek hacetlerini (İhtiyaçlarını) arz et.
Kula (Sevgiyle bağlanmışa) yaraşan kendinden geçmek, yalvarış ve acz
içinde efendisinin hoşnutluğunu kazanmak ve ona bağlanmaktır.
Efendisi ona lütfeder (Alçak gönüllülük eder), ihsanlarda (İyilik ve bağışta) bulunur, cömertlik gösterir.
Hâsılı (Ortaya çıkan, görünen) ona lâyık (Uygun) olan ne ise onu yapar.
Bu hususta zeyreklik (Zekilik), ilim ve hüner satmak neye yarar?
Efendine karşı mahvol ki,
onun feyz nazarını (Verimlilik, gürlük, olgunluk,
bereket) kazanasın.
Zeyreklik(Zekilik), fazıl (Erdem)
ve hüner varlık verir.
Yokluk (Göz önüne gelmeme, adam olma, insanda bulunması gereken
olumlu özelliklere sahip olma), mahviyet (Alçak
gönüllülük), insanı hakikat şarabıyla mest (Sarhoş,
sevinçli) eder.
***
GÜLŞEN-İ TEVHİD İBRAHİM ŞÂHİDİ
Çev: Midhat Bahari BEYTUR
İnkilap ve Aka kitapevleri
koll. Şrt.
***
Neler öğrendik:
1.
Dua ile Allah’ın verdiklerinin
bizim aklımızı en iyi kullanarak yapacağımız kazanımlardan daha üstün ve
kaybolmayan elde edişler olduğunu öğrendik.
2.
Allah’a yalvarış
içinde olanların yaşam sevincine kavuştuklarını öğrendik.
*
İşte böyle yaren,
Gözyaşlarını hiç eskit
etmeden, yalvarış içinde yaşam sürmemizin her şeyden öncelikli ve üstün
olduğunu öğrendik, anladık.
Gözyaşlarımızla unu
karıştırıp hamur yapmamız, yalvarışla bu hamuru pişirip ekmek yapmamız
gerektiğini öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
