Herçi gayr-ı şuriş-u divânegist
İnderin reh duri-vu biganegist
(Hazreti
Mevlana, Mesnevi 6.inci cilt 609 inci beyit açıklaması)
“
Bu yolda coşmaktan, divane (Zararsız deli)
olmaktan başka ne varsa (Allah’a) uzaklıktır, yabancılıktır.”
Niteliksiz
(İç yüzü bilinmeyen) Tanrı iki âlemi yarattı.
Biri
fani (Dünya âlemi), öteki bakiy (Ahret âlemi).
Eksik
akıl, faniye (Dünya âlemine) saplandı.
Kamil(Olgun, bilge, erdemli) akıl, bakiye (Ahret âlemi) uzandı.
Âşıklara
yüce himmet (Tanrı’ya ulaşmak için çalışma, çabalama ve
gayret etme isteği) verdi.
Onlar
iki âlemden de geçtiler, istekleri yalnız Hakkın cemalini görmek oldu.(Dünya ve ahret kazancından vazgeçip sevgili olan Tanrı’nın
güzel yüzünü görmek istediler)
Kıymetli
ömürlerinin nakdini (Hayatın en değerli birikimlerini),
o aşk pazarının ticaretine harcadılar.
Âşıklar,
visal tecellisine (Tanrı ile buluşma, kavuşma)
Ağah olunca (Bilgisi gelince), akıl yolunu
kaybettiler.
***
GÜLŞEN-İ TEVHİD İBRAHİM ŞÂHİDİ
Çev:
Midhat Bahari BEYTUR
İnkilap
ve Aka kitapevleri koll. Şrt.
***
Neler
öğrendik:
1. Sözünde sadık olanın, aradığı sevgiliyi sonuçta
bulacağını, sabırlı davranarak zafere ulaşacağını öğrendik.
2. Tanrı’ya görmek isteyenin; isteğinde kararlı ise Tanrı
kendisine yüzünü göstereceğini, fakat bu bekleyişte uyanık olmak gerektiğini,
uykuya dalıp gevşememiz gerektiğini öğrendik.
3. Aşk yolunda gevşeyip uykuya dalmanın çocuksu bir
hareket olduğunu öğrendik.
*
İşte
böyle yaren,
Aşk
yolunda gururun, büyüklenmenin, ben ve ben merkezli davranmanın, toplum
kurallarına bağlı olmanın, dünya ve ahret imkânlarını istemenin Allah’tan
uzaklaştırdığını, yabancılaştırdığını öğrendik, anladık.
İsteğimizin
sadece Allah olması, Allah’ı bir sevgili gibi görmek, düşünmek olduğunu, sadece
yüzünü görmek arzusu içinde olmamız gerektiğini öğrendik, anladık.
Allah’ı
kendi çıkarlarımız, gücünden ve imkânlarından yararlanmak için istememizin yanlış
bir düşünüş yolu olduğunu, hak etmediğimiz sayısız verdiği nimetleri
görmezlikten geldiğimizin işareti olduğunu öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
