Şems Hazretlerinin bir sohbette söyledikleri:
Adamın biri ölmüştü.
Nevvahe (Kiralık ağlayıcı) getirdiler.
Nevvahe ölü sahiplerinden surdu:
“ Merhumun hünerlerini söyleyiniz!
Bilgisi var mıydı?
“ Hayır” dediler.
Zahid (Dini kurallara aşırı uyan), âbid (Tanrı nimetlerine şükreden, nefsine hâkim olan, öfkesini yenebilen) bir adam mı idi?”
“ Hayır “ dediler.
Nevvahe yüzünü kıbleye çevirerek tekrar sordu:
“ Fakire, fukaraya, yoksullara, bakış görüş ( İyilik etmek için fırsat arayan gözle bakan) eder mi idi?
“ Hayır” dediler
Hülasa her ne sordu ise “ Hayır” dan da başka cevap alamadı.
Sorduğu şeylerden de bir nişan (İz, işaret) bulamadı.
Şöyle bir ezgi ile ağlamaya başladı:
“ Ey şaşkın gelip, şaşkın giden zavallı!”
***
MAKÂLÂT. Şems-i Tebrizi.
Çeviren Mehmed Nuri Gençosman.
ATAÇ yayınları Tasavvuf 6
***
Neler öğrendik:
1. Zavallı olmamak için bilgili olmamız gerektiğini öğrendik.
2. Zavallı olmamak için dini kurallara uymamız gerektiğini öğrendik.
3. Zavallı olmamak için Tanrı nimetlerine şükreden olmamız gerektiğini öğrendik.
4. Zavallı olmamak için nefsine hâkim olan olmamız gerektiğini öğrendik.
5. Zavallı olmamak için öfkesini yenebilen olmamız gerektiğini öğrendik.
6. Zavallı olmamak için İyilik etmek için fırsat arayan gözle bakan olmamız gerektiğini öğrendik.
İşte böyle yaren,
Yukarı maddeleri bilmek, kontrolü ve birikimi sağlayıp gereğini yapmak gerekiyor.
İnsan olmanın gereği olarak yapmamız gerekenlerden bir kısmı bunlardır.
Evvelki yazılarımızda bunları büyüklerimizin görüşlerini size arz ettik.
İnanan ve uygulan faydasını hem bu dünyada hem de ahrette görür.
Mutsuzluktan, acı çekmekten kurtulmak isteyen önerilenleri yaparlar.
Bu önerilere değer vermeyenler korkularıyla, zanlarıyla, hayalleriyle koca bir ömrü şikâyetçi olarak, dedikodu yaparak, iç içe geçip derinleşen ruhsal hastalıklarla geçirirler ve ne dediği ne yaptığı belli olmayan sıradan zavallı bir şekilde ahrete giderler.
İyi bir ad bırakmadıklarından kısa sürede unutulur giderler.
*
RAVLİ
