8 Ocak 2018 Pazartesi

DİVAN-I KEBİR 4. CİLT 3770 İNCİ BEYİT

(Mevlana Hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
                              
3770. Minnetler (Yapılan iyiliğe karşı kendini borçlu saymak), şükürler (Hoşnut olduğunu bildirmek), minneti, şükrü yaratana;
Çünkü kara-yağız atım, nankörlük (İyilikbilmez) elinden çıktı artık.

Yüzüm, somurtkanlıktan, kâsem, aşağılık mercimek aşından kurtuldu;
Sonucu, dertlere bulanmış gözyaşlarım, tesirini gösterdi.

Bütün bağların-bahçelerin, bütün şakaların latifelerin canı, özü nedir?
Aklın çevikse benim gönüller alan güzelimin şakası, latifesi.

A gerçek Hızır, şu yende (Giysi kolunda), yenimin kenar pervazı (Kumaş parçası) gibi gördüğün, denizlerin incisidir;
Senin ihsanındır (Karşılık beklemeden yaptığın yardımdır) bu.

Mademki-sevgili beni çağırdı, bana el salladı;
Ayağına tez gönlüm, hemencecik o yana at sürüp gitti.

Niceye bir (Nasıl) gizleyeyim;
Ganimetler elde etmiş olan Tanrı Şems’i, o benim Tebriz’li ustam, ustalıklar göstermede, lütuflar (İyilik, yardım)  etmede.

Şirin’imin Husrev’i, gene dağdan çıkageldi;
Gene canım, gönlüm, dinim, beni andı.

Aşkla-şevkle pek çok Ya sin suresi okudum;
Çünkü Yâsin surem beni çağırmıştı.

Mecnun’umun Leyla’sı, Râmin’imin Vise’si gelip çatınca bütün akılların akıllıları dağılır-gider.

Sözler deren (Bir araya getiren), laflar devşiren (Toplayan) sevgilim, savaşa girişti mi hasede (Kıskançlığa) düşmüşüzdür, gönlümüzü cefaya (Güçlü bir kimsenin yasaya ve vicdana aykırı olarak uğrattığı zarara kendimizi) vermişizdir artık.
                            ***   
DİVAN-I KEBİR 3 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan: Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
                            ***
Neler öğrendik;
1.    İyiliği bilene, iyiliği yapana, yapılan iyiliğe en iyi karşılığı gösterme şeklinin hoşnutluğu gizlemeden söyleyen kişi olduğunu; iyiliği yaratana teşekkür ettiğini öğrendik.
2.    Allah’tan gelen iyilik ile Şems Hazretlerini tanımakla, ustalığını bilip ondan yararlanmakla Mevlana Hazretlerinin mutlu olduğunu öğrendik.
3.    Sevilen Allah dostu gelince sevenin aklının-düşüncesinin sevdiğinde yok olacağını öğrendik.
                       *
İşte böyle yaren;
Âşık olunan Allah dostu, sözler söylemeye başlayınca başkaları kıskandığından korkulması gerektiğini öğrendik, anladık.
                         *

RAV

Popüler Yayınlar