18 Ağustos 2017 Cuma

DİVAN-I KEBİR 4. CİLT 1590 İNCİ BEYİT

(Mevlana Allah'ın sanatını anlatıyor)
                              
1590. Ömür, yarının ümidiyle (Olması beklenilen, olacağı sandığı düşünceyle bekleyip) geçip gitmede;
Faafilcesine (Daima bu hareketi yapanlar) kavgalarla-gürültülerle bitip (Güçsüz kalıp çok zayıflayıp) durmada.

Ömrünü, içinde bulunduğun bugün say;
Bir bak bakalım, ne sevdalar geçiyor?

Gâh (Bazen) kese (Para kazanma) kaygısıyla (Kötü bir şey olacakmış düşüncesiyle ortaya çıkan ve sebebi bilinmeyen gerginlik), gâh (Bazen) kâse (Yemek) ümidiyle gidiyor ömrümüz;
Her solukta keseden (Ömür) eksilmede;

Ölüm, bir-bir çekip alıyor bizi;
Akıllıların beti-benzi, onun heybetinden sararıp soluyor.

Ölüm, yolda durmuş bekliyor;
Ticarete dalansa seyre-seyrana gitmede (Elde etme yerine bakmakla ömürden kaybetmedeler);

Ölüm, anıştan da yakın bize;
Fakat gaflete dalanın (Çevresinde olan bitenin farkına varmayanın) aklı nerelere gitmede, bilmem ki.

Bedeni besleyip geliştirmeye bakma;
Sonucu kurban olacak zaten;
Gönlü beslemeye bak, çünkü odur yücelere giden.

Şu leşe, yağlı-ballı şeyleri az ver;
Çünkü kalıbını besleyen rezil-rüsvay (Ayıplanan) oluyor da gidiyor.

Cana, yağlı-ballı düşünüş, anlayış, buluş gıdaları ver de gideceği yere kuvvetli gitsin.

Düşünüş, anlayış, buluş da Salâhaddin’den (Dinine bağlı olandan) gelir sana;
Çünkü o, güneş gibi yapayalnız gidiyor.
                            ***   
DİVAN-I KEBİR 3 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan: Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
                            ***
Neler öğrendik;
1.    Bu günü bu anı yaşamamız gerektiğini, yarın için beklentimize ümit bağlamadan yaşamamız gerektiğini öğrendik.
2.    Ömrümüzün tamamını para kazanmak, yemek tedarik etmek için uğraşmayla geçirmememiz gerektiğini öğrendik.
3.    Ölmekle her an karşı karşıya olduğumuzu öğrendik.
4.    Bedenimizle uğraşmak yerine gönlü beslememiz gerektiğini, yücelere gidecek olanın gönlümüz olduğunu öğrendik.
5.    Bedenini besleyenin rezil olup bu dünyadan gideceğini öğrendik.
6.    Canımızın gıdasının anlayış ve buluş olduğunu, bu gıda ile hayatını devam ettiğini, istediği yere gittiğini öğrendik.
                            * 
İşte böyle yaren;
Dinine bağlı olan kişiden anlayış ve buluşun sağlanabileceğini, çünkü o kişilerin ışığının ve döngüsünün görünür ve yalnız olmalarından anlayabileceğimizi öğrendik, anladık.
                           *

RAVLİ

Popüler Yayınlar