Padişahan-i cihan
ez bedregi
Bû ne burdend ez
şarab-ı bendegi
(Hazreti Mevlana, Mesnevi
4.inci cilt 667 inci beyit açıklaması)
“ Cihan padişahları (Devlet yönetenler), kötü damarlıklarından ötürü kulluk
şarabından (Allaha sevgi ile bağlanmanın verdiği hoşluktan.)
bir koku bile almamışlardır.”
Padişahlar, taç ve taht
sarhoşudurlar.
( Topluma
isteklerini yaptırmaktan oluşan hissi sarhoşluk)
Kulluk şarabından gocunurlar.
( Kendindeki
eksikliği noksanlığı hatırlayıp düzeltmenin zor olduğu endişesiyle kaçınma
hareketi)
(Allah’a
sevgiyle bağlanıp emrine göre hizmet etmenin verdiği sarhoşluğu istemek yerine makamının
verdiği gücü kullanarak hissi sarhoş olmanın kolaycılığını seçmeleri.)
Ey padişah!
Kulluk şarabıyla mest (Sarhoş) ol, mütevazı (Alçak
gönüllü) ol ki, hakikatte yüce ve şerefli olasın.
Mal ve mansıp (Yüksek memuriyet) mademki senden geri alınacaktır,
mala ve mevkie gönül verme.
Âşıklara taç ve taht ardır (Utanç duyma sebebi olarak kabul edilir.).
Onlar için Hakta fani (Yok) olmak, yok olmak izzettir (Büyüklük, yücelik, ululuk), talihliliktir (Şanstır).
Ten kafesinden can kuşu uçtu
mu (Ölünce), mal ve altınlar kimseye arkadaş
olmaz.
***
Neler öğrendik:
1.
Hakiki mülk
sahibinin Cenab-ı Hak olduğunu, kendisine sevgiyle bağlananlara sonsuza kadar
kalacakları mülkler bağışlayacağını öğrendik.
2.
Hakkın
huzurundaki secdenin zevki senin için yüzlerce elinden alınmayacak yerler
bağışladığını öğrendik.
3.
Allaha hitaben: “
Yâ Rab, beni o secde ile yücelt” diye
yalvarmamızın tercih edilmesi gereken bir hareket olduğunu öğrendik.
4.
Dünya zevkine
alışanların Allaha sevgiyle bağlanmanın sevincinden habersiz kalacaklarını
öğrendik.
5.
Mal, mülk ve
altının canımıza ebedi yoldaş olamayacaklarını, canımız ahrete gidince malın,
mülkün ve altının dünyada kalacağını öğrendik.
*
İşte böyle Yaren,
Dünyaya ait sarhoşluklar
ister içki ile, ister meşhur olmakla, ister düşüncenin ve kararlarını
beğenilmesinden, ister topluma söz geçirmekten olsun geçici bir süre içindir.
Hak âşıkları, arifler geçici
değil daimi olanı, ebedi olanı istediklerinden kendilerini yaşarken ölümsüz
olan Allaha yakınlaşmaya, Allaha ulaşmaya çalışırlar (Vahdet)
.
* RAVLİ
