Anki ferzendân-i
has-i âdemend
Nefha-i inna
zalemna midemend
(Hazreti Mevlana, Mesnevi
4.inci cilt 347 inci beyit açıklaması)
“ Âdemin has evlatları
olanlar” Rabbena zalemla enfüsena-Rabbimiz!
Biz nefsimize zulmettik.”
Derler.”
Kardeş!
Günahlarına tövbe (İşlediğin bir günah veya suçtan pişman
olarak bir daha yapmamaya karar ver.) et.
Tanrının kahır ( Yok etme, ezme, perişan etme, mahvetme) cezasından kork.
Bir şeyhin (Hak yolunu, doğru yolu gösteren, aydınlatan, inceliklerini
öğreten) elinden tutarak tövbe et.
Kötü huylarını kökünden sök,
at.
Şeyhine bende (Kul, köle) ol, muti (Yumuşak
başlı, itaat eden) ol.
İğrenç (Güzel olmayan) işlerden uzaklaş.
Şeyhine karşı temiz itikat (İnanç) besle ki, onu Haktan ayrı sanmayasın.
Canla başla ona itikat ettin
mi, artık onu denemeye kalkışmak asla caiz (Din, yasa, töre vb. bakımdan işlenmesinde,
yapılmasında sakınca olmayan, yapılıp işlenmesine izin verilen, uygun, yerinde
sayılan, yakışık alanJ) değildir.
***
GÜLŞEN-İ TEVHİD İBRAHİM
ŞÂHİDİ
Çev: Midhat Bahari BEYTUR
İnkilap ve Aka kitapevleri
koll. Şrt.
***
Neler öğrendik:
1.
Suçumuz meydana
çıkınca telaşa kapılmadan itiraf etmemiz gerektiğini öğrendik.
2.
Âdemin iyi
niteliklerini üstünde toplamış çocukları suçlarını kabul ve itiraf ettiklerini,
ihtiyacını söylediklerini öğrendik.
3.
Kötü yaradılışta olan kimselerin suç açığa
çıksa bile yüzsüzlük yaparak gerçeklerden uzaklaştırmak için delil
getirdiklerini öğrendik.
4.
Kötü yaradılışla
olanların doğru olanı kabul etmeyeceklerini öğrendik.
5.
Hak adamını
tereddüt etmeden tüm kalbimizle inanmamız gerektiğini öğrendik.
*
İşte böyle Yaren,
Allah adamını imtihan etmeye
kalkışmanın aradaki sevgi bağlılığını kopartacağını öğrendik, anladık.
Başkasını imtihan etmeden
önce kendimizi imtihan etmek gerektiğini öğrendik.
*
RAVLİ
