Ey hunuk anraki
zellet nefsühu
Vay ankesra ki
burdi refsühu
(Hazreti Mevlana, Mesnevi
3.inci cilt 3794 inci beyit açıklaması)
“ Ne mutlu o kimseye ki
nefsini aşağılanmıştır.
Vah o kişiye ki nefsinin
tekmesi altında kalmıştır.
Nefsin ruha galip gelmeseydi,
seni şehvet (Güçlü istek) tuzağına müptela (Bağımlı, tutkun) eder miydi?
O nefistir ki aklı, eşek
tımarcısı yapar da daima hizmetinde bende (Kul, köle)
olarak kullanır.
Bu aşağılık nefse kul olan (Sevgiyle bağlanıp hizmet eden) fenler sahibi bir âlim
de olsa, alçaktır.
Âşık olmayan kimsenin ilmi
cehildir (Bilmezlik, bilgisizlik).
Fenler sahibi dahi olsa, ilme
ehil (Alışık) sayılmaz.
Aşk ilmini, âşıklardan
okumadıkça Allah’ın gizli sırlarına nereden mahrem olacaksın?
***
Neler öğrendik:
1.
Sevinç içinde
yaşamak, mutluluğa kavuşmak için nefsimizi değer vermemiz gerektiğini
öğrendik.
2.
Nefsinin emrinde
olan kişiye acımak gerektiğini öğrendik.
3.
Ruhumuzu hep
güçlü tutmamız gerektiğini öğrendik.
4.
Ruhunu nefsinin
emrine ve güdümüne veren kişinin diğer alanlarda çok bilgili olsalar bile cahil
mesafesinde olacaklarını öğrendik.
5.
Nefsinin fena
etkisinden ancak âşkla kurtulabileceğimizi öğrendik.
*
İşte böyle Yaren,
Öyle bir doğru bir iş
yaparsın ki bütün yanlışları silip süpürüp değerli hale gelirsin.
Öyle bir yanlış bir iş
yaparsın ki bütün doğrularını silip süpürüp değersiz hale gelirsin.
* RAVLİ
