Mekusel ez
Peygamber-i eyyam-ı hiş
Tekye kemkun ber
fen-ü ber kâm-ı hiş
(Hazreti Mevlana, Mesnevi
4.inci cilt 542 inci beyit açıklaması)
“ Zamanının Peygamberinden
ayrılma.
Kendi hünerlerine, kendi
dileğine pek güvenme.”
Sen kendi kendine Hak yolunu
bulamazsın.
Bir şeyhin, sana önder ve
rehber olması gerekir.
Efendilik sana kibir (Kendini başkalarından üstün olmadığı halde üstün görmek,
üstün tutmak) vermiş de Hak adamlarına bende (Sevgi
ile bağlanıp hizmet etmekten) olmaktan arlanıyorsun (Utanıyorsun), pespaye (Aşağılık)
nefsin şehvani (Aşırı isteklerle) illetlerle (Sık-sık kendini gösteren hastalıklarla) hastasın.
Dünyanın karmakarışık halleri
içinde mezellete (Aşağılara) düşmüşsün.
Rütbe ve mal ile hakikatte
nasıl aziz (Saygıdeğer) olabilirsin?
Sen çocuksun, bu cihan da
ceviz gibi yemişlerden ibarettir.
***
Neler öğrendik:
1.
İlmi ile kendine
fazla güven duyarak peygamberimizin kutlu yolundan ayrılanların işin aslından
uzaklaştıklarını, büyük güçlükleri başarmışken küçük sebepten başarısızlığa
uğrandığını, ağlayacak duruma geleceklerini öğrendik.
2.
Kutlu yolda
ilerlemek için muhakkak iyi rehber gerektiğini öğrendik.
3.
Kutlu yola
rehbersiz çıkanların doğru yolda gittiklerini sananlar aşağı görünen değersiz
sonuçlara katlanmak zorunda kalacaklarını öğrendik.
4.
Doğru yolu, Hak
yolunu gösteren, yolu aydınlatan ve inceliklerini öğreten saygın ve önem
verilenin arif kişinin bizi aşağılaması, perişan etmesi, derin üzüntü ve acı
vermesi ile iyiliği, yardımı ve bağışlarının tesirinin
aynı olduğunu öğrendik.
5.
Hak yolunda
gitmenin dünyanın en kıymetli hazinelerinden çok daha değerli olduğunu
öğrendik.
*
İşte böyle Yaren,
Öğreticinin öğretenin
gönlünden ne kadar pislik varsa kazır, yakar, ilaçlayarak insanın gönlünü
temizler ve o alana nurları doldurur. * RAVLİ
