DİVAN-I KEBİR 7. CİLT 60 İNCİ BEYİT

(Mevlana Hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
 
60. Kendi gül bahçesinden, başına güller serpti sevgili, o bülbül, o eşsiz güzel (Şems Hazretleri), gene buldu beni.
 
Ben o Ay'ın (Karanlıkta kalanlara ışık veren, yollarını aydınlatanın) harmanında kile (Tahıl ölçeği) gibi kayboldum;
Bugün o Ay, ambarın dibinde buldu beni.
 
Her yola, kanımdan katreler (Damlalar) damlamıştı, iz olmuştu kandan;
Peşimdeydi, izimden buldu beni.
 
Ceylan gibi, o arslan'dan çöllere kaçtım;
O av dağının aslanı, dağda, ormanda buldu beni.
 
Göğe çıkıp ceylanı yakalayan, sabırla, yavaşlıkla, hem de ana caddede yakaladı beni.
 
Damağıma iğne yakılmış, bense denizin dibindeyim;
Balıkçı, av çeken bir iple, oltayla tuttu beni.
 
O incitmesi az sevgili, beni bulur-bulmaz gönlümden incinmeyi gideren bir kadeh sundu bana.
 
Şu ağırcanlı can, çevikleşti de uçtu;
Çünkü o ağır sağraklı (Büyük kadehli) dost, tezce buldu beni.
 
Bugün, ne akıl var, ne kulak var, ne söz var;
Çünkü o her düşüncenin temeli, o her sözün aslı, buldu beni.
 
Bir ev, bu ev ki boyuna cenk (Arpı andıran telli çalgı) çalınıyor, müzik dinleniyor burada.
Sahibinden sorun:
Nasıl ev, bu ev?
                     ***
DİVAN-I KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan: Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
                        ***
Neler öğrendik;
1.    Şems Hazretlerinin Mevlana Hazretlerini bulduğunu, avladığını öğrendik.
2.    Bu âlemde avcı kim, av kim bilinemeyeceğini öğrendik.
3.    Avcı avı yiyince aslında o avı kendi kanında taşıyan birlikte olan bir duruma geldiğini öğrendik.
                    *
İşte böyle yaren;
Mevlana Hazretleri olgunluğunun son noktasına geldiğini sandığı bir sırada yolun bitmediğini, Allah’ın ilminin ve sanatının bitmez ve tükenmezliğini Şems Hazretlerinin aracılığıyla ve yaşanmışlarıyla daha yolun olduğunu, bu yolun kısalması için de aşkın hızlı bir vasıta olduğunu öğrendik, anladık.
                     *
RAVLİ