DİVAN-I KEBİR 6. CİLT 3970 İNCİ BEYİT

(Mevlana Hazretleri Ağlamayı ve gönlü anlatıyor)
 
3970. Usanmışım, hatırımda bir şey yok şimdi;
Hilem-düzenim fayda vermez şimdi dedi.
 
O kadın yere kapandı yokluktan çocuklarım olup giderler diye ağlamaya koyuldu.
 
Bir hayli ağladı;
Abbas ona dedi ki:
Hep böyle davran işte, sen bizden de ustasın.
 
Şu iki gözün yok mu, senden ayrılmayan iki Abbas;
Ağlamakla en katı yürekler bile yumuşar.
 
Gözyaşıyla cennet bile elde edilir;
Kalk, yürü;
Daha ne eğleniyorsun?
 
* Gözyaşı, şehitlerin kanlarıyla atbaşa (Aynı hizada) beraber yürür-gider, iş başarır.
 
Tanrı, ağlama kabiliyeti verdiği kişiye gönül açma yolunu da öğretmiştir.
 
Bu ağlayıştan başka bir faydalı şey daha var;
Fakat şiire de doydum, kendimi göstermeye de.
 
* Gönüle (Sevgi, istek, düşünüş, anma gibi kalpte oluşan duygulara) hizmet etmek, ağlamaktan da iyidir;
Bir atlas, elli abadan yeğdir.
 
Çünkü asıl (Öz) olan gönüldür, gözyaşınsa bir sebeptir;
Tanrılığa ne kuru sığar, ne yaş.
                     ***
DİVAN-I KEBİR 6 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan: Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
                        ***
Neler öğrendik;
1.    Ağlamakla en katı yüreklerin bile yumuşadığını, cennetin gözyaşı ile elde edilebileceğini öğrendik.
2.    Ağlayan, gözyaşı döken kişiye Allah’ın gönlünü açma yolunu göstereceğini öğrendik.
3.    Gönül, kök, köken, kaynak, gerçeklik oluşturan olduğunu, ağlayışın gönüle yol olduğunu, sebeplerden biri sebep olduğunu öğrendik.
                    *
İşte böyle yaren;
Aylayıştan daha iyi olanın gönlü güzel olana hizmet etmek olduğunu, bu elde edişin temelinin-özünün gönül olduğunu öğrendik, anladık.
                     *
RAVLİ