770- (Peygamberlere)
Dediler ki:
Hakkınızda
ne yapacağımızı düşünürüz, kulaklarınızı açarız, dayandığınız direkleri
yüceltiriz, siz insanların ışıklarısınız.
(Peygamberler dedi ki:) İşte size ulaşma merdivenleri,
işte o merdiven ebediliğe yükselen basamakları.
Şu
varılacak yerden nimetten ver (Yaşamak için gerekli
olanları ver) bize, konduğumuz yerde ağırla.
Yaşayış,
gerçekten de sizin yaşayışınız, ölüm gerçekten de sizin ölümünüz.
Ahret
de sizin, dünya da;
İşte
bu, şükredenin elde ettiği mükâfatıdır.
Sus
kardeşim, çok söyleme, amma işin yoksa sözü çoğalt, umadur (Ümit içinde bekleyiş);
Sürü
sevgi yelinin estiği yerde, yok kaçıp sığınılacak yer.
Ancak âşık kişiyi, adamı aşka salanı, sarhoş ve aydın âşığı
al meclise, öylesine sarhoşu al ki külahıyla kemerini fark edemesin.
Söz söylemek, boyuna dövüş, savaş çıkarır meydana;
Adam, söz yüzünden Râfızi (Şiiler)
gibi her an Ali’yi Ömer’le savaştırır durur.
Sus, sözü kısa kes, o Ay yüzlüyü seyre dal.
Öylesine Ay’dır o ki Ay’a göründü mü nurundan gökyüzünde
ikiye bölünür Ay.
Ey Ay yüzlü bey, ört yüzünü.
Ey âşığın canı, köpür (Kabar),
coş.
Bizi de kendin gibi kendimizden geçir de kendinden geçmiş
bir halde bir hoşça seyret artık bizi.
Yürü, can gözünü açta da aşıklara bir iyice bak;
Onlar, gönül gibi alt-üst olmuş (Karışık)
bir topluluktur, can gibi başsız ayaksız bir topluluk.
Hepsi de kazançsız (Karşılık alma
peşinde olmadan sevgilisi için) çalışıp çabalamada.
Hepsi de (Aşkın ısısıyla)
tencere gibi kaynayıp coşmada.
Hepsi de perdesiz (Hakikati olduğu
gibi gören), örtüsüz (Gizlemeyen, gizlenmeyen);
Hepsinin de gönlü, onun hükmüne karşı bir siper halinde (Sevdiği uğruna kendini tehlikeye atmış), (Başına) ne gelirse kabul etmiş.
***
DİVAN-I
KEBİR1
MEVLÂNÂ
CELÂLEDDİN
Hazırlayan:
Abdulbaki GÖLPINARLI
İstanbul
REMZİ KİTABEVİ 93
***
Neler
öğrendik:
1.
Allah’a şükreden
kişinin; Allah’a ulaşma, ebediliğe yükselme, Allah tarafından değer verilerek
ikramlarına kavuşmak, yaşayış ve ölümün istediğimiz gibi olmasını, ahretin de
kazanıldığını öğrendik.
2.
Sevgi selinin
veya rüzgârından hiç kimsenin kaçmadığını, kaçamadığını, kaçmak için yer
olmadığını öğrendik.
3.
Aşk ile kendinden
geçmiş kişiyi topluluğumuza almamız gerektiğini öğrendik.
4.
Söz söylemenin
ayrışmaya, çelişkilere, düşmanlıklara neden olduğunu öğrendik.
5.
Allah için aşka
düşmüş kişinin yüzünü seyretmenin binlerce sözden daha değerli ve faydalı olduğunu
öğrendik.
*
İşte böyle yaren,
Hak âşıklarının Hakkın emrine candan
uyarak ve Haktan ne gelirse candan ve gönülden kabul ederek mutluluğa
erdiklerini öğrendik, anladık.
*
RAVLİ