Yazıklar olsun ki gönüller aydınlatan (Kalpte oluşan duyguları karanlıkta bırakan) bir huyun yokmuş;
Gönül kırmaktan (Çok üzecek bir davranışta bulunmak, gücendirmek), can yakmaktan (Üzmekten, acı vermekten) başka bir şey yapmadın.
Sana gönlümü (Kalpte oluşan duygularımın kaynağını) de vermiştim, gözümü (Bakışımı, görüşümü) de, canımı (Yaşamı sağlayan gücümü, diriliğimi) da;
Sen de alıp gitmiştin hani;
Fakat ne yapayım kısmetin (Tanrı'nın uygun gördüğü yaşama durumu) değilmiş.
***
ÇEVİREN VE HAZIRLAYAN: Abdulbaki GÖLPINARLI
Ajans-TÜRK MATBAACILIK SANAİ ANKARA-1982
***
Neler öğrendik;
Şems Hazretlerinin duygularla uğraşmadığı, doğruyu olduğu gibi söylediğini, karşısındaki kişinin duygularının incitmesine, canını acıtmasını önemsemediğini öğrendik.
Mevlana Hazretleri Şems Hazretlerine duygusal olarak yaklaştığını, duygularını hazrete taşıdığını, onun görüş ve düşüncelerine, yaşamanı ona adadığını öğrendik.
Şems Hazretleri Mevlana Hazretlerine haber vermeden ayrılmasıyla bunca değer verdiği kişinin ayrılmasına üzüldüğünü, Allah'ın verdiği beraber yaşam durumu olmadığını kabul ettiğini öğrendik.
*
RAVLİ
