Dünyada nereye vefa (Sevgiyi sürdürme, sevgi, dostluk bağlılığı) tohumu (Ortaya bir sonuç çıkaran, bir sonucun oluşmasına sebep olan şey) ekerse o tohumu, bizim harman yerimizden (Üzerinde dövülerek, sapla samanın birbirinden ayrıldığı sert topraktan) alırlar.
Nerede neşeyle ney (Kaval biçiminde, yanık sesli, kamıştan yapılmış, üflemeli çalgı) çalarlar, tef (Bir kasnağa geçirilmiş kursak zarından oluşan çalgı) çalarlarsa o neşe, bizimdir, kendilerinin sanırlar.
***
ÇEVİREN VE HAZIRLAYAN: Abdulbaki GÖLPINARLI
Ajans-TÜRK MATBAACILIK SANAİ ANKARA-1982
***
Neler öğrendik;
Mevlana Hazretleri aşk öğretisi ile bütün dünyaya ortaya sonuç çıkaran, sonucun oluşmasına sebep olan şeyi gösterip dikkatleri tohuma yoğunlaştırdığını, her çeşit tohumun Hazretin birikiminden alındığını, kanıt olarak gösterildiğini öğrendik.
Kişide mutlu olmaktan doğan ve dışa vurulan sevincin kaynağının Mevlana Hazretlerinin kaynağından coşan sevinçten aldığını öğrendik.
*
RAVLİ
