(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
6960. A ayrılık kasabının köpeği, yala kanımı bir hoşca.,
Çünkü şimdi böylesine bir kulun (Sevgiyle bağlanılmış sevgilinin ayrılığı silah olarak kullanmasında sevenin dökülen ) kanı, bir pula bile değmez.
İki (Madde ve mana) dünyanın gizli definesi, senin yüzüne karşı bir arpa değerindedir.,
Böyle değersiz bir pula, bu istenen baç (Vergi, haraç) pek yersizdir a gönül (Kalbimde oluşan duyguların kaynağı).
Hem o güzeli sevmek, hem de şundan-bundan (Belirsiz şeylerden) korkmak;
Olamaz bu.,
Bir soluk ıssı (Kendisinin olan bir şeyi yasa sınırları içinde istediği gibi kullanabilen kişi) ol, bir renge boyan a aşık;
Ondan sonra da dire ayağını (İnat et, karşı koy, ısrar et).
A şeker kamışına dönmüş gönül, onun tuzunu acı bul;
Kevser havuzundan su içme;
Kapısının toprağını yala.
Yazı levhasını tez yu şu Kafla (Kaf harfi) Nuh'un ebcedinden (Arap alfebesinin her harfi bir rakamı karşılayan ve anlamsız sekiz kelimeden oluşan değişik bir düzen).,
Ondan sonra da a gönül (Kalpte oluşan duyguların kaynağı), var, onun noktaya benzer benini yaz o levhaya.
A dalgalanan, coşup köpüren haset (Kıskançlık), sen bir kapkara denizsin... Kara topraktan yapılmış bir kerpiçsin (Duvar örmekte kullanılmak için kalıplara dökülüp güneşte kurutulmuş saman ve balçık karışımı ilkel tuğla):
Cehennem suyuyla ıslana gör.
Tanrı ve Din Şems'i (Güneşi), kılıcını kından sıyırdı.,
Ey iğ (Pamuk, yün ve başka iplik eğirmekte kullanılan, ortası şişkin, iki ucu sivri ve çengelli olan, ağaçtan yapılmış araç, eğirmen, kirmen) ören akıl (Düşünme, anlama, ve kavrama gücü, us);
Artık hayal ipini ör, yumak et-gitsin.
Benim sevgilimdir o, ayırmayın onu benden.,
Benim canımdır, çekmeyin onu..
Suçu yoktur, dövmeyin;
Günahsızdır, bir şey yapmayın ona incitmeyin (Kötü söz veya davranışlarla birini kırmak, üzmek).
Kimin nesidir o, bir haber ver;
Gönlümüze (Kalpte oluşan duygularımızın kaynağına) doğru gel, bir uğra bize...
Vakti geldi-çattı, bir hüner (Beceri isteyen ustalık) göster;
Elimi tut, beline dola.
Sarhoşlar gibi cilveler ediyorsun;
Kapıyı çalıyoruz, açmıyorsun...
Gizli bir kapıdan giriyorsun eve, senin evin nerede;
Sen nerdesin?
***
DİVAN-I
KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN HAZIRLAYAN: ABDULBAKİ
GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Sevgilinin ayrılığı silah olarak kullanmasından dolayı sevenin bu uğurda kan dökmesine değer vermediğini öğrendik.
Sevgilinin gizli bir define olduğunu, ihtiyacı olmadığını, kendisini seven ile arasındaki bağın kalpte oluşan duygularla anlaşılacağını öğrendik.
Güzeli sevenin belirsiz şeylerden korkmaktan arınması gerektiğini, aşığın renkten renge giren kişilikten kurtulup tek renk olması gerektiğini öğrendik.
Aşığın korkudan veya utançtan yüzünün renginin değişmemesi, sıkılmaması gerektiğini öğrendik.
Aşığın sadece onun kapısından ayrılmaması, çok tatlı olanaklar çıksa da sevginin kapısından ayrılmaması gerektiğini öğrendik.
Yazacağımızın, çizeceğimizin sevgili ile ilgisi olması gerektiğini öğrendik.
Yaşantımızda kıskançlığın fenalığıyla her zaman karşılaşacağımızı, zorluklar, acılar karşısında dağılan, perişan olmaktan kendimizi kurtarmamız gerektiğini öğrendik.
Allah'ın ve dinimizin güneşi Şems Hazretlerinin düşünme, anlama, kavrama gücümüzü ip gibi kıvırarak, çevirerek hayal ipi örecek yumak haline getirdiğini öğrendik.
Mevlana Hazretlerinin Allah dostu Şems Hazretlerini sevip benimsediğini, canının bir parçası olduğunu, onu incitmenin kendisini incitmek olduğunu öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Şems Hazretleri kendisini sevip bağlananlara, dostluğunu devam ettirenlere, kendisini Allah'ın ve dinin güneşi olarak bilenlere kendisini göstermese de evimize geldiğini öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
