(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
6910. Neşen (Mutlu olmaktan doğan ve dışa vurulan sevincin), gamın (Üzüntün) başına yüzlerce tekme vurmada;
Bunun korkusuyla (Bir tehlike veya tehlike düşüncesi karşısında duyulan üzüntü ile) gam kuşu (Üzüntü habercisi) da başını çer-çöp (Değersizlik birikintisinin) içine çekmiş, gizlenmiş.
Sol gözüm seğiriyor (Genellikle vücudun bir yerinde deri ile birlikte derinin hemen altındaki kasların hafifçe oynaması), kolumun siniri atıyor.,
Belki de canım, heves (Gelip geçici istek) tencerelerinde bir şeyler pişirmede.
Can (Hayat, yaşam), gül fıdanları gibi goncalara gebe kalmış.,
Henüz çocuk olan goncaya seher yelleri (Sabahın güneş doğmadan önceki zamanı esen rüzgâr) esip durmada.
Tez (Çabuk olan, süratlı), goncaların (Henüz açılmamış veya açılmak üzere olan çiçek, tomurcuk) ağızları gibi ağzımı kapat.,
Çünkü böyle bir lokma yedi;
Şimdi de dilini ısırmada.
Sakıy (İnsan ruhuna Allah'ı sevdiren, Allah nuru saçan), bir kere daha doldur o şarap (Tanrı şarabı dolu) kadehini;
Dünyada da senin gibi bir başka dost yoktur, ahirette de (Öldükten sonra dirilip sonsuza dek kalacağı ve Tanrıya hesap vereceği yer, öbür dünya da).
Senin yüzünü seyretmekten başka bir işe koyulmayı, başka bir hünere (Beceri isteyen ustalığa) sahip olmayı tarikatte (Allah'a ulaşma ve onu tanıma yolunda) küfür (Dinin temeli inançları inkâr etme olarak) bil, hakıykatte (Gerçekte) bilgisizlik.
Sen yüzünü gösterdin, aklı (Düşünmeyi, anlama ve kavrama gücünü) da, imanı (Güçlü inancı) da kaptın ya.,
Can Mansur'una (Hallaç-ı Mansur) artık her taraf, bir başka darağacı (İdam sehpası) kesildi.
Can, senin yüzünden deli-divane (Aşırı derecede seven) oldu;
Gönül deniz kesildi.,
Artık gönül, nasıl olur da bir başka sevgiliye döner de bakar?
Yüzünün Bağdad'ından (Güzelliğinden), yahut civarındaki hoşluk, güzellik yurdundan başka feleğin (Talihin, şansın, bahtın) hiçbir dileği-isteği yoktur.
Erlerin (İşini iyi bilen, yetenekli kimselerin) meyhanesinde can kadehi (Ebedi hayat bahşeden Tanrı şarabı) dönmede.,
Onlara benzer hiç bir sarhoş yok mu, yok.
***
DİVAN-I
KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN HAZIRLAYAN: ABDULBAKİ
GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Şems Hazretleri ayrılıkla üzüntü verse üzüntünün saklandığını, kalıcı olarak verdiği neşenin devam ettiğini öğrendik.
Mevlana Hazretlerinin gözünün ve kaslarının seyrimesi ile heveslendiği bir şeyin oluşmaya başladığının işaretleri olarak yorumladığını öğrendik.
Sabah yellerinin eserek canlara dinçlik verdiğini, gül fidanlarının gonca vermesine başlamasına başladığını haber verdiğini öğrendik.
Şems Hazretlerini istemek, onunla dost olmanın insanın kolayca elde edilemeyeceğini, çok zor bir isteyiş olduğunu, ancak kendisi bu isteği anlayışla karşılayıp benimsemesi ile olacağını öğrendik.
Şems Hazretleri avladığı kişiye Tanrı şarabı dolu kadehi ikram ettiğini, bu kadehi alıp içenin dünyada ve öldükten sonra dirilip sonsuza kadar kalacağı yeri kazanacağını öğrendik.
Şems Hazretlerinin yüzünü seyretmek istemekten başka bir istekte bulunmamak gerektiğini öğrendik.
Şems Hazretlerinin yüzünü göreninin düşünme, anlama, kavrama gücünün artacağını, ölümün korku etkisinin ortadan kalkacağını öğrendik.
Şems Hazretlerinin yüzünün, gerçekliğinin güzelliğini görenin başka bir güzel aramayacağını, talihinin, şansının değişeceğini öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Mevlevi tekkesinde olanların canlarının sarhoş olduklarını, can sarhoşu olan başka bir topluluk olmadığını öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
