(Mevlâna hazretleri Şems Hazretlerini anlatıyor)
6230. Heyula (Canlının duygu ve davranışlar dışındaki ruhsal süreç ve etkinliklerin bütününde tasarlanan, canlandırılan ve gerçekleşmesi özlenen korkunç şey) ile şekiller, cana can katıyorsa (İnsanın dinçliğini, neşesini, yaşama gücünü artırarak, insana yaşama gücü ve isteği vererek) aldatma beni;
Gene de sen başkasın.
Şekiller, heyula (Korkunç hayal) yüzünden akıp giden kuma benzer.,
Ne diye boş yere kumu sayar-durursun?
Aşk aldattı beni, ayağım kaydı-gitti..
Ayrılık, gözyaşlarımı kanlara buladı.
Bana ne miras kaldıysa, ne elde ettiysem gönlüm, onun yerine pişmanlık (Yaptığı davranışın, söylediği bir sözün iyi olmayan sonucunu görerek üzüntü) içinde pişmanlık devşirdi (Olumsuz sonucunu gördü, üzüldü, bir araya getirdi, topladı)-gitti.
Aşk varlığımı hoş görmedi, düşman oldu ona.,
Noolurdu varlığım yok olup gitseydi.
Aşk şarabı sundu bana, esritti (Coşup kendimden geçirtti, mest ve sarhoş etti) beni.,
Gönlüm içti, fakat ağzım tatmadı bile.
A güzelim, senin lütfunu (İyiliğini, yardımını) bilirim ben;
O kadar yabancı değilim yani.
Öylesine latifsin (Yumuşak, hoş, ince bir güzelliği olan) ki sana şükretmeyi gönlümden kursam kaçıp gideceğinden ürkerim.
Ben kim oluyorum ki?
Güzellik tahtına kurulmuşsun.,
Padişahlar da sana hased (Kıskançlık) etmede, ordu da, halk da.
Eğri sözlerime parmak basma.,
Eğri sözler yazarım ama kalemim, gene sensin.
***
DİVAN-I
KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN HAZIRLAYAN: ABDULBAKİ
GÖLPINARLI KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
Allah dostu Şems Hazretlerinin aşkının başka bir dinçlik, neşe, yaşama gücü ve isteği verdiğini, aklımızın duygularla olan kargaşasından oluşan korkunç hayallerden temizlediğini öğrendik.
Aşk varken kendimizi korkunç hayallere teslim etmemek, boşa zaman ve enerji kaybetmemek gerektiğini öğrendik.
Aşkın dışında ne elde edildiyse, ne miras kaldıysa olumsuzluk ve üzüntü verdiğini öğrendik.
Aşk varlıklı olmayı hoş görmediğini, düşman olduğunu, sevgisine ortak etmediğini öğrendik.
Aşk şarabını ağzın içmediğini, kalpte oluşan duyguların kaynağının içtiğini, içeni coşturup kendinden geçirttiğini, mest ve sarhoş ettiğini öğrendik.
Aşkın çok ürkek olduğunu, buna göre incelikle davranmak gerektiğini öğrendik.
Aşkın güzellik tahtına kurulduğunu, padişahların, halkın, ordunun bu durumu kıskandığını, öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Mevlana Hazretlerinin eğri gözüken sözlerinin üstünde önemli durmamak gerektiğini, yanlış bile olsa aşkın sarhoşluğu içinde kalemin yazdığını öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
