DİVAN-I KEBİR 7-8 CİLT 2680 İNCİ BEYİT

(Mevlana hazretleri gönlü, aşkı anlatıyor)
 
2680. Dünyanın işi ne olursa olsun...
Senin işin-gücün nerede?
 
İki (Madde ve mana) dünya da put hane olmuş;
Senin o hırsızı güzelin nerede?
 
Tut ki (Varsay ki) kıtlık (Yiyecek maddelerinde görülen darlık), dünyayı kaplamış, artık ne yemek var, ne ekmek...
A hem apacık görünen, hem gizli olan, senin kilen (30Kg. buğday alan kap), senin ambarın nerede?
 
Tut ki (Varsay ki) dünya diken olmuş, akreple, yılanla dolmuş., A canın çalgısı, çağanağı (Zilli dansöz), a can neşesi, senin gül bahçen nerede?
 
Tut ki (Varsay ki)  cömertlik olmuş, nekeslik (Cimrilik) herkesi öldürmüş...
A bizim gönlümüz, senin lütfun (İyiliğin, yardımın) hani, ihsanın (Bağışın) nerede?
 
Tut ki (Varsay ki)  Ay'da, güneş de, ikisi de yola düşüp gitmişler, dolunup (Batıp) görünmez olmuşlar...
A kulağa, göze yardımcı olan, senin yalımın (Alevin), senin ışıkların nerede?
 
Tut ki (Varsay ki) müşteriye bir inci satacak sarraf kalmamış...
Nasıl olur da ululukta (Büyüklüğün, asilliğin gereği iyilikte, yardımda) bulunmazsın sen;
Nerede senin inciler yağdıran bulutun?
 
Tut ki (Varsay ki)  bir ağız bile yok, söyleyecek bir dil bile bulunmuyor ki sırlardan söz açsın...
Peki, senin sırlarının (Aklın erişemediği, açıklanamayan veya çözülemeyen gizemlerin) coşup köpürüşü nerede?
 
Kendine gel, hepsinden de geç, biz buluşma-kavuşma sarhoşuyuz..
Geç oldu, erken gel;
Senin meyhanen (Tekken) nerede?
 
Bizim sarhoşumuza, gönüldeşimize (Sevgide, istekte, düşünüşte, anmada, duygularda arkadaşlık eden), eldeşimize (Yakınların dışında kalan kimseye) iyi bak...
Yıkılıp kalmamışsan, bunak değilsen (Zihisel işlevlerde, bellekte bozulmamış isen)  sor, nerede senin cübben, nerede sarığın de (Diye söyle).
 
Bir kahpe (Ahlaksız kadın) küllahını (Şapkanı) aldı, götürdü;
Bir başkası cübbeni (Düğmesiz dı giysini) kaptı.,
Yüzün Ay'dan da sarı;
Senin arkan nerede, kim görüp gözetmede seni?
                             ***
DİVAN-I KEBİR 7 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
HAZIRLAYAN: ABDULBAKİ GÖLPINARLI
KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
                            ***
Neler öğrendik;
1. İnsan ihtiyaç duyduğunda kendi olanakları yoksa kendine yardım edecek kişiyi aradığını öğrendik.
2. İhtiyaç, istek peşinde koşmaktan geçip kendimize sevgili ettiğimiz Allah yakını ile buluşmayı düşünerek Mevlana Hazretleri gibi sevgili ile buluşma sarhoşu olmamız, gelmezse onun bulunduğu yere gitmemiz gerektiğini öğrendik.
3. Mevlana Hazretlerinin gönül arkadaşlarına, yakınlarının dışında kalanlara iyice bakmamız, farkı görüp anlamamız gerektiğini öğrendik.
                           *
İşte böyle yaren;
Hayatın olağan yaşayışında elimizden kaptırdığımız yaşam malzemelerimizi geri almak veya tekrar kazanmak için bize yardım edecek, arka çıkacak güçlü kişinin varlığına ihtiyaç duyduğumuzu öğrendik, anladık.
                           *
RAVLİ