(Mevlana Hazretleri
Yitirdiğimizi aklımızla bulmamızı anlatıyor)
690. Ateşe atıl, (Korkma) ateşe atıl, bizim ateşliğimizde bir hoşça
gez-dolaş;
Çünkü ateş Halil'imize gül
bahçesi kesilir.
* Bilmez misin ki dikenimiz (Can yakıcı sözlerimiz) bizim, güllere padişahlar
padişahıdır;
Bilmez misin ki küfrümüz bizim.
Müslümanlığın canıdır.
A pervasızlar (Çekinmez, sakınmaz, korkusuz kimseler), a pervasızlar,
çekinmeyin-çekinmeyin;
A Müslümanlar, a Müslümanlar.
Müslüman olun Müslüman (Doğru, haktan ayrılmayan kimseler) olun.
Tanrım, sen de bilirsin ki ova,
kafesten daha hoştur;
Fakat kuzgun (Karakarga), mezarlığa yıkık yere sabredemez;
Mutlaka orasını ister.
Bu gün, canın devlet günü;
fırsat düştü, pervazsızca içmede;
ne de güzel bir devlet günü, ne
de hoş bir halka;
ne de güzel bir padişahlık zamanı
bu.
Sus;
zaten yoksulun şarap içtiği gizli
değil;
İlahi nurlar, yüzüne vurmuş, parıl-parıl
parlıyor.
Duydum, bir ovada, Kürdün birinin
devesi kaybolmuş;
Yazının (Dağ)
Kürdü, ovanın her yanında devesini aradı-durdu.
Deveyi bulamayınca gönlü,
devenin hasretiyle dolu, düşüncesi darmadağın, gamlı bir halde yolun kenarında
yattı-uyudu.
* Gece oldu, ahıra gitti.
Gece yarısı, gönlü gamla dopdolu,
uykudan uyandı;
Topa benzeyen Ay çevgene (Ucu eğri değneğe) benzeyen gökyüzünde parıl-parıl
parlamadaydı.
* Ay ışığıyla şöyle bir bakınca
ne görsün?
Deve, yolda durup duruyor.
Sevincinden nisan yağmuru gibi gözyaşları
dökmeye başladı.
***
DİVAN-I KEBİR 6 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan: Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler öğrendik;
1.
Aşk
ateşinin insanı yakmadığını, kırmızılığın gül kırmızılığı
olduğunu, alevin gül yaprakları olduğunu öğrendik.
2.
Din diye korkuyu kabul ettirmeye çalışanların ismi ne olursa
olsun yapılan sövgünün imanın, Müslümanlığın canına can kattıklarını öğrendik.
3.
Çekinmeyen,
sakınmayan korkusuz kimselerin tutkulu sevgiyle
Müslüman olmayı öğrenmeleri gerektiğini öğrendik.
4.
Leşe
beslenenlerin yıkık dökük yerlerde kalmaya razı olmadıklarını, güzel bahçelere doğru gitmeye çalıştıklarını,
iyi, cesur insanın güzel bahçelere gitmekten çekinmemeleri gerektiğini
öğrendik.
5.
İlahi nurlara
sahip olan kişinin saklı bir işinin olmayacağını, gizli iş yapmadığını
öğrendik.
6.
Peşinen verilmiş
yaşam sevgimizi kaybetmemiz sahip çıkmamız gerektiğini öğrendik.
*
İşte böyle yaren;
Allah’ın verdiği yaşam sevincini, âşıkların kaza ve
kaderin başına getirdiklerine küsmeyerek sevincini kaybetmeyeceğini, Mevlevi aklıyla
yitirdiğini bulup sahip çıkmak gerektiğini öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
